Jak mogę poradzić sobie z matką alkoholiczką-ukrytą?

[ameliei]

Witam. Od pewnego czasu zmagam się z wielkim stresem i trudnościami. Mianowicie, jednym z moich problemów jest matka alkoholiczka. Przede wszystkim muszę wspomnieć o tym, że mama od około 3-4 lat zmaga się z depresją typu dwubiegunowego. Z alkoholem są problemy od 2 lat mniej więcej. Dodatkowo, dużo stresu wzięło się z tego, że jakś czas temu mój tata odszedł, teraz ma nową pracę, w której ciężko się jej odnaleźć i wiele innych.
Przed rostaniem bywały sytuacje, że znajdywaliśmy ją pijaną (wywracała się, jakby zasłabła, jednak było czuć od niej alkohol), ale wtedy zmieniała leki i uważaliśmy, że stąd się to wzięło.
Jednak największym problemem jest to, w jakiej "formie" objawia się jej alkoholizm. Dokładniej, moja mama się z tym ukrywa. W szafie ma 2-3 butelki wódki z których pija na zmiane, chowając się przy tym w swoim pokoju. Z rodzeństwem regularnie sprawdzamy zawartość butelek - w jeden wieczór w godzine potrafi wypić 0,5l wódki w ukryciu. Nie pamięta co robiła/mówiła kiedy była pijana, zachowuje się dziwnie (jest strasznie głośna, niewiele rozumie co do niej się mówi, czasami plączą się jej nogi w zależności ile wypiła. Zdarzały się sytuacje, gdy moja siostra wracała do domu i widziała w oknie jak matka otwiera szafe i bierze kilka dużych łyków wódki, po czym zakręca, patrzy się w okno, macha siostrze i pije znów. Zachowuje się tak, jakby nawet jej nie przeszło przez myśl, że razem z rodzeństwem cokolwiek widzimy. W rozmowach często potępiała ludzi którzy piją nie tylko dużo (alkoholików), ale i tych którzy piją okazjonalnie. Dodatkowo w rozmowie z innymi, twierdzi, że to mój ojciec ma problem, jednak ja wiem, że tak nie jest.
Najgorsze jest to, że ja, moja siostra i brat nie wiemy co robić. Dobrze wiemy, że jeśli damy po sobie poznać to mama może się załamać i może jeszcze bardziej się zatracić w alkoholu. Jednak od jakiegoś czasu wydaje mi się, że to jedyne wyjście z tej sytuacji żeby móc jej jakoś pomóc. Dziękuje i czekam na odpowiedź.

[Mgr Anna Bernatowska]

Niestety alkohol często jest używany przez osoby z zaburzeniami psychicznymi i tak jak, Pani pisze nie ma w mamie żadnego krytycyzmu wobec samej siebie i piciu, prawdopodobnie ma to mocno rozszczepione, co też jest powiązane z chorobą. Proponuję na początek porozmawiać z psychiatra prowadzącym mamę i wspólnie ustalić sposoby postępowania.
Innym istotnym tematem Pani postu jest to jaki ta sytuacja ma wpływ na Panią. Zmaganie się z wieloma trudnymi emocjami, stresem i sytuacjami jest bardzo obciążające i ma wpływ na inne obszary Pani życia. Dlatego warto siebie chronić i również zwrócić się po pomoc do psychologa, lub psychoterapeuty.

[Gość doświadczenie mówi]

Ta milcząca aprobata tylko sprzyja takiej sytuacji, musicie uświadomić mamie że wiecie co robi, że was boli Jej zachowanie .Alkoholik musi się przyznać do problemu i szukać pomocy wtedy jest cień szansy na wyleczenie, dopóki tego nie zrobi i będzie się wypierał w żywe oczy takiej szansy nie ma. W takiej rozmowie powinni wziąć udział wszyscy domownicy ale warunek mama musi być w 100% trzeźwa inaczej to nie ma sensu. Jeśli czujecie że to może pomóc to poszukajcie pomocy u kogoś z rodziny np. rodzeństwo lub rodzice mamy ( jakiś autorytet, ktoś z kogo zdaniem mama się liczy).