Bezsenność i brak zaufania u 14-latki

[Gość l...m]

Mam czternaście lat i ostatnimi czasy męczy mnie bezsenność połączona z ciągłymi wyrzutami sumienia, poczuciem winy, brakiem humoru i apetytu. Zdarzają się mi nagłe napady płaczu/strachu i paniki. Boję się dotyku, a na obecność drugiej osoby, chociażby członka rodziny, cała się spinam. Nie wiem już sama, co robić... nie ufam nawet rodzinie.

[Ola170200]

Powinnaś iść z tym do psychiatry/psychologa ponieważ, twoje objawy mogą wskazywać na depresję. Nie bój się powiedzieć o tym rodzicom. Powodzenia.

[Gość Lisdel]

Moje kontakty z rodzicami nie są zbyt dobre... nie potrafię się przed nimi otworzyć, stresuję się i czasami nie potrafię wykrztusić z siebie słowa. Już dawno przestałam im ufać.

[Gość pszz]

Typowa nerwica lękowa!!! Zacznij to leczyć bo samo nie minie!!! Poczytaj o tym w necie psycholog i psychiatra mało pomagają na nerwicę tak naprawdę trzeba samemu pracować nad sobą po pierwsze.

[Gość Lisdel]

~pszz

Typowa nerwica lękowa!!! Zacznij to leczyć bo samo nie minie!!! Poczytaj o tym w necie psycholog i psychiatra mało pomagają na nerwicę tak naprawdę trzeba samemu pracować nad sobą po pierwsze.

Czytałam o tym, niektóre objawy są podobne, ale wątpię czy to jest to...

[Ola170200]

To porozmawiaj w szkole z pedagogiem lub psychologiem. Albo z jakąś bliską Ci osobą

[Gość Lisdel]

Nie należę do ludzi, którzy mówią o swoich kłopotach... w szkole i poprzedniej, i obecnej za okazywanie słabości zjedzą człowieka. Oduczyłam się tego, po tym, jak ludzie, którym zaufałam zaczęli bratać się z ludźmi, którzy dokładali wszelkich starań bym się w końcu załamała. Nie mam przyjaciół, którym mogłabym do tego stopnia zaufać. Osoby, z którymi się spotykam już mnie nie raz wystawiali, zostawiali samą. Pedagog czy psycholog... nie potrafię prosić o pomoc własnej rodziny... tym bardziej nie zwrócę się o nią do kogoś, kogo "nie znam". W internecie mam poczucie "anonimowości", są małe szanse, że ktoś, kto mnie zna zobaczy, co piszę i wykorzysta to przeciwko mnie...

[Dominiika96]

Coś ci leży na sercu, coś zrobiłaś ewentualnie czegoś nie zrobiłaś? Fałszywi przyjaciele? Znam to. Sama przez to przechodziłam, z wszystkimi problemami zostajesz sama a w głowie tylko najgorsze myśli. Nie bój się otworzyć, spróbuj przed starszym bratem, siostrą jeśli nie to mama, mama zawsze pomoże. Ewentualnie pójdź do pedagog powiedz o problemie. Nie trzymaj w sobie tego co cię dręczy. Jesteś jeszcze młoda, piękna, szkoda żebyś zamęczała się różnymi myślami. Pamiętaj o swoich wartościach, jeżeli "fałszywi" robią wszystko by ci było źle, to tym właśnie sposobem leczą swoje kompleksy. Nie potrafią sobie w inny sposób poradzić z problemami więc sprawiają je innym.. Głowa do góry, następnym razem jak zaczną się śmiać, śmiej się razem z nimi, nie pokazuj że tym sposobem ranią twoje uczucia.
Trzymaj się ;*

[Gość Lisdel]

Wątpię czy uda mi się chociażby spróbować z kimś porozmawiać w cztery oczy o swoich problemach. Za bardzo boję się odrzucenia...