Autoagresja- nie chcę, ale muszę

[Gość a.agresywna]

Witam. Chciałam poprosić Was o pomoc w znalezieniu motywacji i skutecznego uzasadnienia, które sprawią, że zakończę przygodę z autoagresją. Nic u mnie nie działa, owszem obiecywanie, tłumaczenie itd, ale na dłuższą metę nie wchodzi to w grę. Otóż robiłam to ok 1,5 roku, po czym obiecałam komuś, że spróbuję się ogarnąć. Nic nie obiecywałam, jednak miałam dla kogo walczyć. Powiedziałam za to, że nie przestaję na zawsze, bo to wróci. I mimo, że zawsze udawało mi się odmówić, mimo że się starałam, coś pękło. Nie robiłam tego 6 miesięcy... Aż pewnego dnia zwykła błahostka (gdzie wcześniej miałabym większe powody) sprawiła, że nie dałam rady. Chwila słabości i po 6 miesiącach walki. Walki nie walki, bo nie zamierzałam skończyć, jednak ktoś dla mnie ważny strasznie to przeżywał i nie chciałam go ranić. Jak widać, mam dla kogo. Kolejna rzecz to ślady. To właśnie przez nie doszłam do wniosku, że muszę z tym skończyć. Wszelkie tłumaczenia na ich temat bywają uciążliwe. Oszpeciłam się, byłam tak głupia, że niektóre miejsca były najgorszymi jakie mogłam wybrać ;-( Ani mi to szybko nie zejdzie, ani nie przeżyję więcej pytań o ślady. Muszę z tym skończyć, wiem, że to co robię jest idiotyczne. Tyle że chcę skończyć, bo mnie to szpeci i kogoś ranię, ale nic poza tym. Ciągnie mnie do tego nadal... Nadal chciałabym to zrobić. Nie potrafię przekonać się, że nie mogę tego robić. Nie umiem. Nie wiem jak mam już myśleć żeby powiedzieć sobie "Nie, ja nie mogę sobie tego robić, nie mogę się ranić, przecież ja na to nie zasługuję, to jest złe". Jak ja mam sobie to uświadomić? Boję się, że to wróci, że będzie tak jak wtedy, że parę miesięcy dam radę i znowu pęknę. Pomóżcie mi, ja nie chcę z tym kończyć, ale muszę.