Ranking

Najlepsze, że on proponował, żebyś Ty go odwiedzała, a nie odwrotnie. Ale to wszystko raczej dlatego, żebyś zrozumiała, że jest wam nie po drodze. W każdym razie, miłości to tu nie widać z jego strony, ale to Ty powinnaś najlepiej wiedzieć i czuć. Może on też nie traktuje Cię poważnie, bo nie chciałaś ślubu, to też mógł odczytać, że też go nie traktujesz poważnie, lub obydwoje czuliscie, że do siebie jednak nie pasujecie. A jak nie ma pewności, to lepiej nie brać ślubu. Niby powinno, ale mamy równouprawnienie i faceci skrupulatnie z tego korzystają, więc na to nie licz, żeby facet Cię utrzymywał, bo pod to można podciągnąć pod ochronę kobiety. Zawsze sprawdza się powiedzenie, umiesz liczyć, licz na, siebie, dzisiaj jest patner/ mąż, jutro z różnych przyczyn może go nie być. Ale Twój partner wybitnie pokazuje, że nie ma Cię w planach na przyszłość, nawet nie udaje, tylko Ty tego nie dostrzegasz. Nie przytakuj, tylko wyraźnie artykułuj swoje zdanie i potrzeby. Bo tak trochę wygląda, że nie masz za wiele do powiedzenia w tym związku, tylko się jemu we wszystkim podporzadkowujesz, a to błąd.

Tak się życie ułożyło że coś tam mam, resztę pracą zdobyłem, słyszę "intercyza" to ... Kochasz? To co, 20 lat będziecie w małżeństwie a nad jednym z was ciągle będzie wisieć klątwa intercyzy? Fajnie to kochanie, ta miłość musi wyglądać. 20 lat i jedno drugie z byle powodu może z reklamówkami puścić? Do autorki: zdecydowanie walcz o swoje, nie pozwól się całkowicie zdominować materialiście. Zastanawiam się, czy on naprawdę Cię kocha, mam bardzo duże wątpliwości. Na Twoim miejscu postawiłabym warunek: ślub (nie udawany), wspólna kasa, nie może być tak, że Ty u niego na książce masz dług, to chore! Ani jednego dnia bym z nim nie siedziała, niech znajdzie drugą głupią. Ty jeszcze zdążysz sobie życie ułożyć, on niech się kocha ze swoimi pieniędzmi.