dorota20

To są dziecinne zabawy . ja za czasów podstawówki tez przez to przechodziłam. Twoi koledzy czują się pewni siebie są ''królami'' i często tacy właśnie znajdują sobie ofiarę w tym przypadku Ciebie jako punkt wyśmiewania itp. W ten sposób ci koledzy starsi myślą, że przez takie postępowanie są bardziej lubiani wśród rówieśników... w tej sytuacji możesz zgłosić to nauczycielce, jeśli nie chcesz żeby to był kolejny powód dla tych głupków by ci dokuczali , to bądź twardy i olej ich . z czasem znajdą sobie inne zainteresowanie . Pozdrawiam

Czytam książkę ''oswoić lęk''jest przydatna podczas czytania wyjaśniam sobie pewne niewiadome tej choroby... Przechodziłaś też przez takie coś co ja ?

napewno sie zapisze do psychologa , bede tylko musiała trochę poczekać na wizyte , bo do psychiatry chodze prywatnie a na psychologa już mnie nie bedzie stać. Dla mnie jest najważniejsze to żeby te napady sie nie powtarzały , żeby codzienne bóle głowy w końcu ustąpiły .

Ja dokładnie tak jak Błażej , tak zaczełam chorować na nerwice lękową . miałam problemy z zasnieciem i doszło do tego ze bałam sie tych nocy .

a wspomnialas jeszcze ze sie czesto kłocicie... zależy wam na sobie ? jak czujecie sie na tyle dorośli to zgłoście sie na terapie. a kłótnie o byle co mogą być spowodowane przez drażliwość spowodowaną brakiem Twojego ''LEKU"" w organiźmie.

o mój Boże. nie niszcz się tak dziewczynO . jesteś młoda nie niszcz tak swojego życia. nie możesz palic tych świństw tylko dlatego ze wtedy ludzie się tobą interesują , że zdobywasz nowych znajomych . albo że nie masz komu sie wyżalić .załóż sobie pamiętnik i tam wypisuj swoje problemu to bedzie lepsze rozwiązanie niż twój ''LEK'' na wszystko . Jeśli nie macie z chłopakiem o czym rozmawiac bez zielska czy dopalaczy znajdzcie sobie jakieś wspólne zajęcie 'aktywne' . takie mam zdanie. A co do twojej siostry... pomóż jej jakoś, jeśli jestes w stanie. nie pozwól na to żeby całkowicie się uzależniła.

a w czym psycholog mi pomoże? myślałam ze takie sprawy załatwia sie u psychiatry .

Czuje że popadam juz w depresje... zamykam sie ssama w pokoju i z nikim mi sie nie chce rozmawiać. czuje sie okropnie psychicznie . zastanawiam sie czy kiedyś wrócę do normalności ;(( .

n ie słuchaj go, on sie chyba nie zastanawia nad tym co pisze. radzę ci żebyś zmieniłą nr tel. bo tak bedzie cie cały czas nękał i tym samym męczył psychicznie .

nie jesteś sama :) . ja tez szkole skonczyłąm i nie mam pracy prawie rok . co prawda nie jestem sama mam chłopaka z którym jestem 4 lata , ale przyjaciółek nie mam . tez ciągle siedze w domu . i popadłam w depresje , też źle sie czuje.;/

no nie wiem co ci doradzić, jA sama kiedys tez byłam krzywdzona przez chłopaka bawił sie mną cały czas. A ty masz uraz po swoim wczesniejszym związku i jesteś bardzo wrażliwa...

jeśli go dużo razy przepraszałaś to nie powinien mieć do cb żalu za to że mu tak 'nagadałaś' podczas kłótni . a może on zgrywa twardziela.? myślę, że predzej czy później sie odezwie... a ty się tak nie spinaj i wyluzuj. :) to jest twoje pierwsze takie załamanie?

Zazwyczaj tak jest, że jak sie dużo o tym myśli i bardzo się tego chce żeby było wspaniale , żeby kobieta była zadowolona TO NIE WYCHODZI. Sprubój sie wyluzować przed seksem bez stresu... i powinno wszystko wyjść dobrze :) aaa na wiagre jesteś za młody .

Dokładnie, tak jak austeria mówi .zachowujecie sie jak dzieci. chłopak ci caly tydzien mowi ze nie chce z Tobą być. a potem nagle zmienia zdanie rezygnuje z wyjazdu czy coś. Chociaż Ty jo_so wydoroślej.

Daj sobie narazie spokój , dosyć go przepraszałaś. jeśli mu bedzie zależeć na Tobie to sie odezwie, nie bądź taka nachalna . chyba nie chcesz żeby on był z Tobą na siłę, bo ty tak chcesz. Daj mu trochę czasu , jeśli On zatęskni to sie napewno odezwie,a jak nie to nie był Ciebie wart .

Czesc , powinnaś zacząć wierzyć w siebie stawić wszystkiemu czoło, jeśli sama nie dajesz rady to zgłoś sie na odpowiednią terapie, idź do psychologa, to ci napewno pomoże. Uwież w siebie dziewczyno , jesteś młoda i wszystko jest w twoich rękach . Jeśli ta szkoła Ci nie odpowiada to zmień ją , szukaj aż znajdziesz naprawdę to co cię interesuję . Pisałaś że lubisz piiec to idź do szkoły w tym kierunku . Nie poddawaj sie I napewno z czasem dasz sobie rade. Naprawdę . Tylko dużo chęci. Pozdrawiam.

Witam , krótko opiszę od czego się zaczoł mój lęk. Ponad miesiąc temu miałam problemy ze spaniem, podczas leżenia bolały mnie nogi, kręciłam sie z boku na bok. Po dwuch tygodniach doszło do tego , że bałam się tych nocy, tego że znowu nie bede mogla spać... Pewnej niedzieli gdy się położyłam miałam uczucie nierównego bicia serca i uczucie omdlenia. Bardzo się wtedy wystraszyłam robiło mi się słabo musiałam wyjść na dwór, serce bardzo szybko mi biło. Pojechałam z chłopakiem do szpitala tam zrobiona mi ekg i dali mi tabletke na zwolnienie bicia serca. Jechałam do domu. Po tym zdarzeniu codziennie kreciło mi sie wgłowie nic mi sie nie chciało. Ciagle leżałam . Po 3 tygodniach gdy robiłam obiad znowu napadł mnie ten stan do tego miałam dusznosci i również pojechałam do szpitala, dali mi kroplówkę na uspokojenie znowu zrobiono mi ekg i usg serca. niby wszystko dobrze. Ale i tak zle sie czułam. Dwa razy w tygodniu odwiedzałam lekeża na ośrodku zdrowia miałam zrobione badanie krwi TSH i prześwietlenie czaszki i wszystko oki. Lekarka ciągle mnie zapewniała ze jest wszystko dobrze, ja w to nie wierzyłąm . Aż pewnego razu zapytała mnie czy sie czym denerwuje czy coś sie dzieje czy mam problemy... mowie ze tak . Skierowała mnie do psychiatry. I w taki sposób dowiedziałam się ze mam zaburzenia lękowe . U psychiatry byłam raz , przypisała mi Cital20mg. i hydroxyzynium 25mg by brac doraznie tylko jak by sie cos działo . Teraz codziennie sie zamartwiam czy dziś znowu bede miała ten atak ile razy itd. codziennie mnie głowa boli i nic mi sie nie chce . JEŚLI KTOŚ MA LUB MIAŁ PODOBNĄ SYTUACJE TO NAPISZCIE. Pozdrawiam.