Gothica

Chyba nie ma na to jakiejś recepty. Ciężka sprawa skoro go widujesz w pracy... Chyba najlepszy będzie dystans.Wiem łatwo powiedzieć a trudniej zrobić... Skup się na pracy a nie na nim. Może masz jakieś hobby, które da Ci tą odskocznie od rzeczywistości i pomoże wyładować napięcie?Jeśli to jest zbyt męczące to może zmień prace?

Moim zdaniem to że Cię okłamywała nie jest dobre, ale też pomyśl o tym że może było dobrze dopóki się w niej nie zakochałeś? Jeśli Ona o tym wie a z jej strony to była tylko przyjaźń, mogła po prostu się tego przestraszyć?

A i jeszcze kiedyś czytałam "Pamiętnik narkomanki" Barbary Rosiek, pamiętam że bardzo mi się podobała. Muszę do niej wrócić :).

austeria czytałam ją :) piękna :) Czytałaś inne książki tej autorki?Mi najbardziej spodobała się właśnie ,,Poczwarka".

,, Adam i Ewa to młode, zamożne, wykształcone małżeństwo. Spełnieniem ich ambicji i planów na przyszłość ma stać się dziecko. Jednak jego narodziny okazują się ruiną, nie realizacją marzeń: dziewczynka ma zespół Downa w wyjątkowo ciężkiej postaci. Ewa - poprzez instynktowne poświęcenie - uczy się akceptować córkę, choć nie jest w stanie dotrzeć do jej świata. Adam, którego zawiedzione nadzieje zamieniły się w odrzucenie, coraz bardziej oddala się od rodziny. Nie ma pojęcia, że Marysia-Myszka - niezdolna do wypowiedzenia poprawnego zdania i wykonania sensownej w ludzkich oczach czynności - zrywa jabłka z rajskiego drzewa i rozmawia z Bogiem. Czy zdarzy się coś, co otworzy zatrzaśnięte między nimi drzwi? Być może klucz znajduje się w przeszłości... Książka Terakowskiej to poruszająca do głębi opowieść o tym, jak wiele - zbyt wiele - czasu trzeba często, by zrozumieć, że prawdziwa miłość nie stawia warunków, i o tym, jak trudno zburzyć mur obcości, który wyrósł niepostrzeżenie między człowiekiem a jego własnym dzieciństwem." Mi osobiście się podobała.Moim zdaniem było też opisane życie widziane oczyma dziecka z downem .Parę razy nie mogłam się powstrzymać i czytając płakałam....

No widzisz:). Cieszę się że coś Ci się spodobało :) Są też polscy wykonawcy jak np Dżem który uwielbiam, Hey,Edyta Bartosiewicz itd. Ostatnio choć nie w moim stylu zdarza mi się słuchać tego

Teraz coś z innej beczki ;)

~Mala__MI uwielbiam te utwory :). Jest jeszcze wiele innych, ale te towarzyszą mi już kilka dobrych lat i za każdym razem wywołują silne emocje.Wystarczy założyć słuchawki na uszy i odpływam... Nie mają słów a tak wiele pokazują ;). Lubię większość utworów Clint Mansell, słucham również Eluveitie i wiele innych ;) &feature=endscreen Ważne aby muzyka dawała ukojenie, pobudzenie i radość.Moim zdaniem każdy może ją interpretować na swój sposób...

A to coś ode mnie :)

A to coś ode mnie :) HsS1MS3EqyM[/yt]#!]Tekst linka ax6nxy1OJX4[/yt]]Tekst linka

~Mała__MI Ostatnio jestem zakochana w Nędznikach. Nawet nie wiedziałam że Anne Hathaway potrafi tak pięknie śpiewać Świetny kawałek.Nie znałam go. Dziękuję za pokazanie ;)

,,nagonki pedofilijnej" ???

Też mam akwarium.Na swój sposób jest to wciągające... Wymaga sporo pracy (samo czyszczenie i wyparzanie zajmuje trochę czasu). Wiadomo że rybki się nie przytuli ani się z nią nie wyjdzie na spacer jak z psem. Można się dowiadywać ciekawych rzeczy jak np to że rybki mogą chorować na ospę- wcześniej tego nie wiedziałam. Są ciekawe stworzonka jak np zwykły ślimak, ale nie taki zwykły bo zabija...Ostatnio zabił mi dwie krewetki... A więc w jakimś sensie akwarium może być ciekawe.Żyje swoim życiem, które można obserwować...

Ja czytałam jakiś miesiąc temu ,,Poczwarka" Doroty Terakowskiej.Świetna książka.Pochłaniająca w całości.Dająca tyle emocji, pozytywnych i negatywnych.Smutna a zarazem pokazująca ten wspaniały rodzaj miłości,matczynej miłości. Po niej przeczytałam ,,Ono", szczerze mówiąc nie trafiła do mnie tak jak ,,Poczwarka". A teraz czytam ,,W krainie kota".

Myślę że mężczyzna mający stałą partnerkę, uprawiający z nią seks kiedy tylko ma ochotę, potrafiący dbać o urozmaicenie aby nie wkradła się rutyna nie stresuje się z tego powodu.Jest zaspokojony i zadowolony. Stres...On z każdym jest...I nie musi mieć nic wspólnego z niezaspokojeniem seksualnym. Zaspokojony seksualnie mężczyzna też może łysieć.

Wiki29 zaszłaś w ciąże "nie świadomie", choć świadomie bo na pewno wiedziałaś skąd się biorą dzieci.Współżyjąc kobieta ma świadomość że może dojść do zapłodnienia. Opowiem Ci kawałek mojej historii... Zaszłam w ciążę w wieku 16 lat a urodziłam jak miałam 17.Tak byłam jeszcze smarkulą, która powinna się uczyć i korzystać z życia jak jej rówieśnicy.Jednak wybrałam życie, życie najwspanialszej istoty w moim życiu. Mój ojciec jak się dowiedział o mojej ciąży kazał mi ją usunąć!Ile się nasłuchałam...ile łez poleciało... Nie żałuję.Dzisiaj mam wspaniałą córkę, która dodaje mi sił. Też nie planowałam dziecka.Nie myślałam o tym że mogę zajść w ciążę. Jak można odebrać życie tak niewinnej istocie?Jak można odebrać prawo do istnienia? Ja wiem że jest Ci strasznie ciężko.Mi też było, było mi cholerni* ciężko. Urodziłam i siedziałam w pieluchach a inni się bawili na imprezach. Cieszę się że mam swoje Szczęście które teraz chodzi w moich szpilkach po mieszkaniu :P. Jeśli naprawdę nie jesteś w stanie zapewnić podstawowych warunków dla dziecka zawsze możesz je oddać komuś kto ma warunki ale nie ma własnego Szczęścia a tak bardzo pragnie je mieć...Możesz się zrzec praw do dziecka tak jak pisała eeeh... Aborcja nie jest jedynym wyjściem, jest najgorszym ze wszystkich...

A co jeśli mężczyzna jest zaspokojony, ma kobietę która zawsze ma ochotę na seks bo też tego potrzebuje, ale on i tak łysieje? Chyba niekoniecznie łysienie jest spowodowane brakiem seksu. Chociaż jego brak na pewno doprowadza do frustracji...

~laura1 nie wiem co robić, ma strasznie trudny charakter , szybko sie obraza. gdy z nim rozmawiam to mówi ze marudze i cały czas szukam problemow.czasami nie mam siły ,myslę ze gdy do niego mowie tłumacze mu to on to jednym uchem wpuszcza drugim wypuszcza . Powiedział mi ze i tak zrobił postęp bo był ze mna i nie poszedł do kolegów zeby dalej z nimi pić. To o czym piszesz wskazuje na to że Twój chłopak ma problem i chyba sam go nie pokona. Moim zdaniem to jest delikatna sprawa, ale powinnaś postawić sprawę jasno bo później może być trochę za późno.Tylko żeby dał sobie pomóc...

Moim zdaniem powinnaś spojrzeć na siebie pod innym kątem.Patrz, nie jesteś brzydka.Masz niepowtarzalną twarz, nieidealnie idealną.Jedyną w swoim rodzaju.Ja mam spory nos i kilka piegów na nim- ale i tak go lubię.Kocham swoje rozstępy po ciąży.Biust mam mały a właściwie maleńki.Co z tego?Nie chce być "plastikiem o idealnych wymiarach". Kiedyś miałam na tym punkcie kompleksy.Śmiać mi się chce jak sobie przypomnę co mi kiedyś powiedziała klientka w sklepie : Ogląda staniki a tam rozmiar 75 A i mówi do mnie -"Ja nie wiem po co i dla kogo takie małe robią?!" na co ja - "Np dla mnie, to jest mój rozmiar" a ona z posmutniałą miną - "Oj...Zawsze można powiększyć" Myślałam że pęknę ze śmiechu, powiedziałam że wolę małe naturalne piersi niż duże sztuczne. Wągry znikną, nie zostaną na całe życie ;). Jak ,,przyjaciółka" Cię próbuje oswoić z tym że "jesteś brzydka"?? Co do ćwiczeń i bólu mięśni...musisz się rozruszać.Nie ma magicznego środka na piękno...Nic nie ma bez wysiłku... Głowa do góry ;)

Ja bym zadzwoniła na Twoim miejscu aby sprawdzić czy nic się nie stało.Nigdy nic nie wiadomo...

To tak jak z gotowaniem ;). Trochę tego i tamtego i wychodzi coś wspaniałego ;). Warto urozmaicać smak potraw oraz smak życia...Bo ciągle jeść to samo... Jeśli to nic niebezpiecznego ani wbrew Tobie to czemu nie.