szatynka

Nie wiem co mam ze sobą zrobić, są takie dni, w których cieszę się z małych rzeczy, żartuje, wygłupiam się ale za chwilę albo następnego dnia jest wprost przeciwnie, mam zły humor, złoszczę się na wszystkich, a najgorsze jest to, że przejmuję się głupimi rzeczami i wszystko przeżywam... jestem nawet zazdrosna o kolegę, który tańczył z inną, chociaż wcale nie jest moim chłopakiem??? dziwne nie? Czasami zastanawiam się po co ja żyję? I jeszcze ta szkoła w której teraz będą same sprawdziany, kartkówki, jednym słowem rzeź:p bo ta okropna matura za 2 miesiące

tak sobie myślę, że nie da się pokonać nieśmiałości ( ale to tylko moje zdanie) w gazetach czy w internecie pełno jest artykułów jak pokonać nieśmiałość, stać sie pewnym siebie ale to mnie jakoś nie przekonuje... po prostu trzeba się z tym pogodzić i tyle... nie rozumiem ludzi którzy izolują się od nas, uważają że jesteśmy "inni"a tak naprawdę nie wiedzą jacy jesteśmy naprawdę...

Mam prawie 20 lat i dość ciągłego czerwienienia się, nieśmiałości i tego że jestem małomówna... nigdy nie miałam chłopaka i raczej nie będę miała bo kto chciałby być z taką dziewczyną jak ja... nie wiem dlaczego tak myślę? Trudno mi rozmawiać z nowo poznanymi osobami bo nie wiem o czym? dlaczego z moją przyjaciółką mogę rozmawiać o wszystkim i nigdy nie brakuje nam tematów a z jakimś chłopakiem czy kimś obcym nie, nawet w klasie mało się odzywam ... byłam na studniówce z pewnym chłopakiem ( dodam, że wcale go nie znałam i tylko dzięki mojemu koledze zaprosiłam go przez internet czy zgodzi się ze mną pójść, i zgodził się w "ciemno") bawiłam się świetnie, ale co z tego jak on nie chce kontynuować naszej znajomości?? czy coś jest ze mną nie tak? mam niska samoocenę chociaż tak naprawdę nie wiem dlaczego... jestem szczupła, wysoka ale co z tego??