HelpMeDie

Witam...Jestem tu nowa. Chciałam się poradzić Was w pewnej sprawie, która mnie trochę niepokoi. Mianowicie...Od kilku miesięcy często bywam przygnębiona. Po przebudzeniu się płaczę, całe dnie chodzę jak cień człowieka. Innym razem bywam wesoła, mam mnóstwo pomysłów i wysoką samoocenę. Na ogół siedzi we mnie poczucie beznadziejności, trochę się okaleczam. Ciągle się czymś martwię, nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam spokojna, zrelaksowana. Bardzo często płaczę. Mam pokój na strychu, więc siedzę w nim sama praktycznie całe dnie, schodzę do rodziców na obiad albo w razie innej konieczności. Nie chce mi się wychodzić z domu, w szczególności do szkoły. Te zmiany nastroju są dziwne, bo rano mogę być do niczego, a wieczorem rozpiera mnie energia lub na odwrót. Czasem zdarzają się i fajne i złe dni, kiedy przez cały czas mam określony nastój. Nie wiem, czy to są normalne objawy dojrzewania, czy już przekroczyłam tą granicę normalności. Nie wiem, czy mam coś z tym zrobić, czy to samo przejdzie. Chciałabym, żebyście wyrazili swoją opinię na ten temat. Z góry dziękuję.