Dzień dobry Wszystkim,
od 4 miesięcy uczęszczam na terapię psychodynamiczną. Mam 30+, rodzinę, pracę. Moim problemem jest brak stawiania granic, lęk przed byciem ocenianą itd. Oczywiście źródło problemów powstało w dzieciństwie, bo byłam często krytykowana, bagatelizowano moje problemy, były też różne formy znęcania się psychicznego. Przechodząc do problemu: mam mieszane odczucia względem Pani terapeutki, raz wydaje mi się, że jest zaangażowana, rozumie mnie, a raz, że jest olewająca, że ją nudzę (terapia jest aktualnie online). Dodam, że jestem osobą bardzo zaangażowaną w sesje, staram się konfrontować z problemami, zawsze mam dużo przemyśleń, dzielę się nimi. Sprawia mi to trudność, bo jestem raczej zamknięta w sobie, ale próbuję. Zdarzają się chwile milczenia, że ja nie mówię i ona nie mówi. Zastanawia mnie jedna kwestia: moje samopoczucie psychiczne jest dużo gorsze niż jak zaczynałam terapię, złapałam aktualnie jakiegoś doła, prawie codziennie płaczę, mam jeden wielki mętlik w głowie, nie wiem co dalej. Nie wiem, czy to tak powinno być? Czy ta forma terapii albo terapeutka jest dla mnie nieodpowiednia?
