zosiaam

Witam, nie będę się rozpisywać na temat mojej sytuacji, w skrócie, 2 miesiące temu zerwał ze mną chłopak, bo podobno się "zagubił" "nie wie czy kocha" itp. itd. Od początku czułam, że coś tu jest nie tak, bo jeszcze tydzień przed zerwaniem deklarował wszem i wobec, że jestem miłością jego życia i już może ze mną rodzinę zakładać (2,5 roku związku). W międzyczasie okłamywał mnie, moich i również swoich znajomych mówiąc, że nie chodzi o inną kobietę (przed zerwaniem w jego życiu na nowo pojawiła się jego była sprzed kilku lat). Moim znajomym opowiadał, że tęskni za mną ale się boi, że go skrzywdzę, a jak się okazuje w momencie, w którym to mówił już ze swoją ex był. Jakieś 2-3 tygodnie temu na imprezie, na której mnie nie było przyszedł właśnie z nią, informując przy tym wszystkich, że to ona jest miłością jego życia i tylko ją kocha, dziewczyna podobno jest w nim zakochana od kilku dobrych lat, poprzednio zrobił jej świństwo i się rozstali. Generalnie nic do dziewczyny nie mam, nie mam pretensji, że mi go "odbiła" bo gdyby naprawdę kochał to nie miałaby nawet jak, ale mimo wszystko dalej trochę mnie boli, że z tygodnia na tydzień z miłości jego życia zdegradował mnie na praktycznie nieznajomą, że tak szybko ulokował uczucia gdzie indziej i w dodatku okłamał, a od początku chciałam tylko prawdy. Czy znacie może jakiś sposób żeby wyzbyć się tego żalu, takiego poczucia, że naprawdę muszę być beznadziejna skoro nawet chłopak, który rzekomo strasznie mnie kochał, mnie zostawił. Radzę sobie, nie mam depresji ani niczego podobnego ale ten żal wciąż we mnie głęboko siedzi.