polishwolf96

Mam od 4 lat problem z obżarstwem. Potrafię spałaszować jednoczęsnie pączka, WieśMaca, chipsy, gumę rozpuszczalną i batona. Przez to przytyłem z 95 kg (ok, to było może nadwaga) do 116 kg teraz. Obżarstwo to było spowodowane przez depresję i nerwicę. Największe apogeum sięgneło gdy studiowałem na uczelni na któej nie chciałem i miałem zdiagnozowane zaburzenia depresyjno-lękowe. W badaniach krwi TSH prawidłowe (choć nie badałęm się od roku) ale trójglicerydy wysokie. Dodatkowo problemy z ciśnieniem krwi oraz ból stawów (rzadko, ale jednak). Nigdy nie dałem się ,,ogarnąć'' i pomimo uprawiania sportu i wyrzeczeń wprost jednak wracałęm do punkt wyjścia. Rodzice moi już mi robią awanturę. Raz w Liceum zabrali mi na rok kieszonkowe żebym nie podjadał. Tylko, że oni nie dają mi możliości zmiany diety w domu. Co ja mam robić?