Skocz do zawartości
Forum

Mgr Damian Bobak

Ekspert
  • Postów

    0
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Mgr Damian Bobak

  1. Te wątpliwości są czymś naturalnym w Twoim wieku. W tym okresie mało kto wie co faktycznie będzie robić w przyszłości. To, że teraz jesteś w technikum nie oznacza że będziesz wykonywał ten zawód. Dobrze, że szukasz i zastanawiasz się, myślę że dzięki temu w odpowiednim czasie znajdziesz właściwe rozwiązanie. Nie bój się porozmawiać o tym z psychologiem szkolnym, ostatecznie od tego tam jest ;)Tekst linka
    Pozdrawiam

  2. Myślę, dobrze byłoby skonsultować się z lekarzem psychiatra. Objawy o których piszesz wyglądają na depresję. Dobrze żebyś też podjął psychoterapię, która pomoże Ci popracować nad relacjami z innymi. Na wizytę z lekarzem możesz umówić się w najbliższym psychiatrycznym oddziale dziennym, tam też być może będziesz miał możliwość podjęcia psychoterapii indywidualnej bądź grupowej. Wiem, bo sam pracuję na takim oddziale.
    Pozdrawiam Tekst linka

  3. Jeżeli mama będzie miała atak i będzie mówić że chce się targnąć na swoje życie albo skrzywdzić Ciebie, to powinieneś zadzwonić na pogotowie i powiedzieć że mama stanowi zagrożenie dla siebie i otoczenia. Wtedy powinni przyjechać i zabrać Twoją mamę na oddział zamknięty. Tam będzie przebywać do czasu aż lekarz uzna za stosowne. Jeżeli chodzi o ośrodek w którym mama mogłaby przebywać dłużej, to można rozważyć Dom Pomocy Społecznej. Jednak wiem że kolejki są na ogół długie ponieważ osoby przebywają tam zazwyczaj do śmierci.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  4. Myślę że w tym przypadku nie warto czytać senników i horoskopów ponieważ u każdego określony sen może oznaczać coś innego w zależności od osobowości i kontekstu sytuacji życiowej. Myślę, że warto się skupić na relacji z chłopakiem i gdy to sobie poukładacie, to koszmarne sny tez powinny przejść.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  5. Myślę, że nie warto się aż tak załamywać tym bardziej, że to był jeden stosunek. Prawdopodobnie musicie się jeszcze nawzajem lepiej poznać. Na przyszłość może lepiej nie zadawaj swojemu partnerowi tego typu, bo widocznie jest to dla niego drażliwy temat. Poza tym może warto przyjrzeć się innym aspektom związku a nie skupiać się tylko na seksie.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  6. Może to oznaczać, że jest zahamowany i wycofany emocjonalnie. Przezywa dużo lęku w kontaktach interpersonalnych. Jednak jeżeli jest to wynik testu, to nie przywiązywałbym do tego aż takiej wagi, ponieważ test daje tylko powierzchowny zarys. O tym kto jaki tak naprawdę jest można się dowiedzieć tylko będąc z nim w dłuższym kontakcie i obserwując go na co dzień. Możesz sama zaobserwować czy Twój partner faktycznie ma trudności z uzewnętrznianiem uczuć.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  7. Z tego co piszesz wynika że masz trudności w byciu w bliskiej emocjonalnej relacji. Prawdopodobnie, na poziomie nieświadomym, tego typu relacja budzi jakieś Twoje obawy. Trudno teraz powiedzieć czego by one mogły dotyczyć. Żeby się tego dowiedzieć zalecałbym kontakt z psychoterapeutą. Psychoterapia pomaga w zrozumieniu siebie i swoich zachowań w kontekście relacji z innymi, również relacji w bliskich związkach. Może ci to pomóc w zbudowaniu stabilnego i satysfakcjonującego związku w przyszłości.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  8. Z tego co piszesz wynika, że prawdopodobnie są to objawy zaburzeń lękowych. Jakieś sytuacje w Twoim życiu generują duże napięcie psychiczne, które w ten sposób się ujawnia. Piszesz, że najczęściej zdarza się to podczas kontaktu z innymi, być może te kontakty mają wpływ na powstawanie napięcia. Żeby to zbadać i zminimalizować napięcie psychiczne, dobrze byłoby w tej sprawie skontaktować się z lekarzem psychiatrą oraz psychoterapeutą.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  9. Jesteś w trudnym okresie dojrzewania, w którym z definicji osoba przeżywa wiele rozterek i konfliktów. Złe samopoczucie mógł spotęgować fakt przejścia z gimnazjum do liceum. Ta zmiana mogła być dla Ciebie stresująca i tak się to objawia. Myślę, że dobrze by było abyś dał sobie trochę czasu w nowym środowisku i postarał się nawiązać relacje z nowymi znajomymi. Jeżeli to Ci się uda, to wątpliwości dotyczące wyglądu powinny przejść
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  10. Z tego co piszesz wynika że masz trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem bliskich relacji. Do większości (poza chłopakiem i przyjaciółką) podchodzisz powierzchownie. Moją uwagę zwrócił fakt, że pierwszy raz zdarzyło Ci się to pod koniec gimnazjum. Może właśnie chodzi o ten koniec tzn. boisz się z kimś związać z obawy, że to i tak się skończy więc nie ma sensu, bo wiąże się to z dużym cierpieniem. Wszystko dzieje się na poziomie nieświadomym. Oczywiście jest to jedynie hipoteza. Myślę, że warto abyś skorzystała z psychoterapii, która w Twoim przypadku może być bardzo pomocna. Jesteś osobą młodą, której osobowość się dopiero kształtuje i posiadasz umiejętność zastanawiania się nad sobą, a to bardzo istotne czynniki wspomagające efektywną psychoterapię.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  11. Obecne trudności, które masz (kłopoty ze snem, obniżony nastrój), wskazują na objawy zaburzeń depresyjnych i z tym dobrze byłoby zgłosić się do lekarza psychiatry. Na wizytę można się umówić w ramach NFZ. Leki przeciwdepresyjne bywają bardzo pomocne, nie uzależniają i rzadko mają efekty uboczne Jeśli chodzi i kłopoty w relacjach z innymi, zważywszy że utrzymują się od dawna, to wskazuje to na trudności w obszarze cech osobowości. Osobowość leczy się za pomocą psychoterapii. Czasem zdarza się że niektóre ośrodki świadczą tego typu usługi w ramach NFZ. Najlepiej w tej sprawie zgłosić się do Dziennego Oddziału Psychiatrycznego. Na pewno znajduje się jakiś w Twojej okolicy. Nie jest to oddział zamknięty więc nie musisz się martwić że ktoś Cię zamknie w szpitalu.
    PozdrawiamTekst linka

    monthly_2016_10/mysli-samobojcze-poczucie-bezsilnosci-otepienie_4188.jpg

  12. Na pewno powinienes dalej kontynuowac terapię z psychologiem. Na codzień, nie myśl zbytnio o przyszłości tylko skupiaj się tu i teraz. Skup się bardziej na kontaktach z rówieśnikami skoro dobrze się z nimi dogadujesz. A praktykami się nie przejmuj. Każdy w takiej sytuacji czuł by się nie swojo i trochę zagubiony, w końcu to całkiem nowa sytuacja dla Ciebie.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

  13. Wiek w którym się znajdujesz, pełen jest wielu napięć i trudności. Pytanie o czym myślisz kiedy zostajesz w pokoju? Czy czegoś boisz się w samej szkole, czy może obawiasz się końca szkoły i co potem? Może warto wrócić do psychologa, do którego chodziłaś i porozmawiać o tym. Parę miesięcy, które chodziłaś, to niestety zbyt mało aby osiągnąć trwałe efekty.
    Pozdrawiam
    Tekst linka

×
×
  • Dodaj nową pozycję...