laciachan

CZYM SĄ NAPADY JAK POKONAĆ a ja ci polecę prze wszystkim pić więcej wody dziennie, nawet jak nie masz tych napadów.

niee z nerwów. kiedyś weszłam zupełnie przez przypadek na stronkę pro any i tam było kilkanaście zdjęć wychudzonych babek i post mówiący że wystające kości są piękne i że prawdziwa kobieta kończy się na wadzę 55kg. Zaczęłam się sobie przyglądać, czy wyglądam jak te szkielety. No i doszłam do wniosku że jestem gruba. zaczęłam robić jakieś diety iwgl. Potem coraz więcej, i więcej. do tego nie umiem określić jak wyglądam, czy jestem gruba czy chuda. kiedy jem mam duże wyrzuty sumienia i najczęściej wymiotuje. już doszłam do wzrostu mojej mamy więc nie jest tragicznie. miesiączkę mam ale co kilka miesięcy. nie wiem jak powiedzieć rodzicom że już jest ostatni dzwonek bo może być za późno.

O, ja też czasami się tak mega trzęsę i podejrzewam u siebie nerwice. Tylko że jak się trzęsę to niekoniecznie jestem zdenerwowana. Zwykle biorę wtedy uspakajający i to niby trochę pomaga. lepiej zamknąć oczy i wziasc kilka głębokich wdechów. ja przestałam się ciąć rok temu i poradziłam sobie z tym uprawiając sport. polecam. :))

też mam 15 lat. mam lekki wąsik i wyrywam go pęsetą i polecam. brońcie boże nie gól tego maszynką.

Od szóstej klasy podstawówki zaczęłam regularnie się głodzić i zamęczać się ćwiczeniami. Teraz jestem w 3 klasie gimnazjum i dalej się to ciągnie. To już około trzy- cztery lata a dalej moi rodzice tego nie zauważyli, a boje się im to powiedzieć. Strasznie się boję, ponieważ wiem że jak nie dostane pomocy to za parę lat może być już za późno. Najgorsze jest to że oni nie widzą że ja wyglądam coraz szczuplej, mało co jem i wymiotuje. Nie wiem gdzie szukać pomocy, boję prosić o pomoc jakiegoś pedagoga, a to co przechodzę to koszmar. Proszę podsuńcie mi jakieś pomysły jak zasygnalizować rodzicom że potrzebuje terapii.