kana26

Witaj, wiem o czym mówisz. Sama miałam taki problem. W pewnym momencie swojego życia cała sytuacja mnie przerosła, do tego stopnia, że postanowiłam umówić się do psychiatry, aby ten dał mi skierowanie do psychologa. Udało się. Zaczęłam systematycznie chodzić do psychologa, była nim kobieta, bardzo mi pomogła. Gdybym znowu była w takim momencie swojego życia na pewno podjęłabym te same kroki. Psycholog nie zna Cię, nie ocenia. Stara się pomóc ci zrozumieć samego siebie i to co cię boli.. prowadzi w taki sposób rozmowę, abyśmy my sami doszli do tego jak rozwiązać dany problem. Agresja i płacz są związane z tym, że nie radzisz sobie z emocjami. Bierze się to stąd, że w naszej głowie następuje przesilenie i przesyt (natłok) myśli. Nie uwolnisz się od tego dopóki się nie wygadasz komuś, kto Cię nie będzie oceniał i postara się pomóc zrozumieć problem. Porozmawiaj z kimś komu ufasz lub umów się do psychologa. Wizyta jest bezpłatną kiedy skierowanie dostaniesz od psychiatry. Pozdrawiam. W razie potrzeb służę pomocą, kana26

Myślę, że nie powinieneś się niczym martwić, nie było wytrysku w związku z czym ryzyka zajścia w ciążę nie ma.. druga rzecz to to, że Twoja kobieta jest tuż po miesiączce, jej macica została złuszczona co oznacza, że nie jest gotowa na zagnieżdżenie jajeczka. Pozdrawiam

Rozumiem, że te leki zalecił Tobie lekarz, w związku z tym powinnaś wiedzieć, że po każdej takiej kuracji należy ponownie wykonać cytologię w celu ustalenia czy owa infekcja zniknęła. Każdy stan grzybiczy czy zapalny należy traktować poważnie i nie należy bagatelizować. Idź do lekarza na badanie. Pozdrawiam

Hej, powinnaś zająć się uprawianiem jakiegoś sportu. Nie skupiać się na ćwiczeniu mięśni, ponieważ jesteś bardzo młoda. Po prostu cieszyć się sportem ;) Pozdrawiam, Kana26

Nie wiem czy słyszałaś, ale cholesterolu u kobiet nie powinno się obniżać. Lekarze to robią chociaż nie powinni. Obejrzyj sobie na YT wykład profesora na temat cholesterolu. Jeśli chodzi o żelazo to powinnaś jeść dużo zieleniny, ryby, owoce, ryż. Jajka można jeść w takiej ilości jakiej chcemy - o tym również mówi profesor w swoim wykładzie. Powodzenia, pozdrawiam

Witaj, jak pewnie zdajesz sobie sprawę, ciągłe wymiotowanie jest bardzo niebezpieczne. Twój przełyk zostaje podrażniany, Twój żołądek również. 4 miesiące to bardzo długo. Myślę, że to bardziej bulimia niż anoreksja (anorektycy w ogóle nie jedzą, brzydzą się jedzeniem). Raczej ilość zjadanych pokarmów nie ma większego znaczenia, a sam fakt, że go "zwracasz". Powinnaś zwrócić się po pomoc do psychologa, a przede wszystkim powiedzieć o tym swoim bliskim. Pomoc i wsparcie od bliskich w takich chwilach jest bardzo ważna.. ponieważ nie do końca zdajesz sobie sprawę, że to co się w Twoim życiu dzieje to choroba.. a to niewątpliwie jest choroba. Powodzenia Ci życzę i wytrwałości. Pozdrawiam, Kana26