Witam,
Mam 22 lata, niedawno zerwała ze mną dziewczyna z którą byłem 1,5 roku. Była to moja pierwsza dziewczyna. Było miedzy nami czasami wspaniale a czasmi bardzo zle, denerwowalismy sie na siebie o glupstawa, widac bylo, ze kompletnie do siebie nia opasujemy, wiem, ze to byla dobra decyzja z jesj strony ale nie moge sobie poradzic z tym, ze juz nie mam jedynej osoby od której kiedykolwiek czułem miłość.
W moim domu od dziecka byłem swiadkiem przemocy, kótni, ojciec duzo pił i bił mame, nigdy rodzice nie dali mi odczuć ze mnie kochają, była bieda w domu, nadal jest. Miałem na prawde ciezkie zycie az poznałem dziewczyne, po raz pierwszy poczulem sie szczesliwy, mialem kogos kto mnie kocha, dawała mi to odczuc (do momentu az sie zaczelo miedzy nami psuc). Teraz gdy jej zabrakło nie umiem sobie poradzić z zyciem, znow nie ma ani troche miłosci wokół mnie, nie potrafie normalnie funkcjonowac, znow musze isc sam przez zycie i sam stawiac czola problemom. Najgorsze jest to, ze mam mysli samobójcze, choc wiem, ze mi nie wolno. Tylko ze to tak bardzo boli, gdy nie ma sie juz kogos dla kogo sie zyło, walczylo zeby bylo dobrze. Nie wiem czy ktos bedzie mnie jeszcze w stanie pokochac, a na niczym mi juz nie zalezy tylko na tym aby ktos mnie kochał.
Jak mam sobie poradzic z tym? jak zyc bez miłosci?
Nie chce juz tak zyc.
