ania127

Nie spodziewałam się że ktoś tu się odezwie , a jednak :) Miło słyszeć że nie jest się z tym samym. Myslalam nad wizytą u specjalisty jednak zawszze powstryzmywał mnie wstyd przed tym, uczucie że nie potrafię sobie poradzić z własnym życiem.. Jednak chyba będę musiaała to zrobic aby móc cieszyć się życiem . MLM jak sobie z tym radzisz? albo chociaż jak próbujesz sobie z tym radzic

Witam. chciałam opisać swoją sytuacje.. Od jakiegoś czasu źle się czuję , nie potrafię nad sobą zapanować. Codziennie rano walczę ze sobą. Nie mam siły już, nie wiem co się ze mną dzieje. Każdego poranka mam odruchy wymiotne bardzo silne, czuję taką suchość w gardle i ucisk a gdybym coś zjadła to od razu bym zwymiotowała. Często jest tak że wymiotuję ale "śliną". Przez to jestem osłabiona i mam złe samopoczucie. Źle się czuję ze sobą. Najgorzej jest jednak gdy mam iść np do kościola czy do urzędu.. Napada mnie jakiś lęk i natrętne myśli. Mysle tylko o tym ze zaraz znowu zwymiotuję. Co moze byc tego przyczyna? Czy to nerwica? Tak samo jest jak ide do szkoły.. dodam że jestemw 4 klasie techniku,. Często wychodzę na lekcjach aby się uspokoić. Najgorzej jest wlasnie od ranaaa bo mam straszną gulę w gardle i te ciągłe uciążliwe odruchy wymiotne.. Nie potrafię skupić się na lekcji tylko na tym jak się czuję. Staram się wtedy pić wodę albo głęboko oddychać jednak to nie pomaga, Dochodzą też duszności, robi mi się gorąco czerwienie się. Takie sytaucje zdażają się najczęsciej wlasnie gdy jestem wśród duzej grupy ludzie. Czy macie jakies rady na to? Pewnie napiszecie że powinnam wybrać się do specjalisty i zgadzam się ,, myslalam nad tym i juz jestem zdecydowana :) Jednak jak mogę zapanować nad tymi odruchami do tego czasu? chce normalnie funkcjonować, żyć. Mam w tym roku maturę wiec nie moge opuszczać szkoły a póki co często to robię własnie dlatego. Proszę o odpowiedz, będę bardzo wdzięczna..