MagdaZuk

Książkę tę możesz znaleźć na chomiku. Proponuję Ci również książkę pt.Ustalić granice - szanować granice.Niech Cię nie zrazi,że autor Anselm Grun jest duchownym. Jest znawcą psychologii i psychoterapii specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących kierowania ludźmi i przedsiębiorstwami, rozwoju wewnętrznego, przezwyciężania negatywnych uczuć i emocji a także rozwoju poczucia własnej wartości i godności. Przymknij oko, jeśli porusza gdzieś sprawy religijne (wcale nie ma tak dużo,żeby irytowały), a skup się jedynie na tym, co do szczęścia jest potrzebne, podejdź bez uprzedzeń. Facet napisał masę książek, które rozeszły się w wielu egzemplarzach, są łatwo dostępne. Trzeba szukać różnych źródeł,żeby rozwiązać swój problem. Bardzo życzę Ci powodzenia w poszukiwaniach. Pozdrawiam

Polecam książkę pt. Docenić konflikt. Ważne jest,żeby stawiać granice. Nie czujemy się wtedy źle,nie pozwalamy wchodzić w nasze "kółko" i uczymy drugą osobę, ile może sobie pozwolić. Proszę też spojrzeć na mamę z dystansem. Być może mama ma wrażenie,że szybko się strzeje,że jest Ci bardzo mocno potrzebna, wydaje się jej,że nie dasz rady kierować swoim życiem. Wydaje jej się,że jeśli pójdziesz po wytyczonych torach, Twoje życie będzie bezpieczne i przewidywalne (taki schemat myślenia starszych ludzi, zwłaszcza kobiet). Normy zaakceptowane przez społeczeństwo (sąsiadki , koleżanki) są przeważnie sprawdzone i działają (skończ szkołę, miej pracę, kościół nie zaszkodzi, dobry mąż, dzieci itp.),ale niekoniecznie uszczęśliwiają. Niektórym ciężko to pojąć. Dlatego trzeba postawić granicę i nie angażować się emocjonalnie w życzenia innych co do naszej osoby. Ta książka pomaga dostrzec i rozwiązać pewne problemy. Generalnie proponbuję poczytać o granicach z różnych źródeł. Religijnością mamy proszę sie bardzo nie przejmować. Starsi ludzie tak mają, rozpamiętują swoje grzechy, szukają zbawienia. Mama na pewno martwi się, bo dla niej odejście córki od Kościoła jest równoznaczne z potępieniem, niesprawdzeniem się w swojej roli, na pewno ją to bardzo boli. Czy jest sens się o to kłócić z nią? Czy aż tak bardzo zależy Ci,żeby mama uznała Twoją odrębność w tym temacie? Może warto robić swoje, a kobiecinka niech ma radość,że nie zabraniasz jej dać na mszę. Starszym ludziom, ze względu na to, jak zaczyna działać ich organizm (hormony, praca mózgu, proces starenia się), ciężko coś wytłumaczyć i kłócić się z nimi, to jak kłócić sie z małymi dziećmi. Warto zadbać o ochronę swoich granic,żeby mama nie "dźgała" emocjonalnie,żeby relacja nie bolała, a postępowanie mamy przyjąć na chłodno. Powodzenia!

Mnie bardzo pomogła psychoterapia techniką Alberta Pesso. Nie jest to szybki proces,ale czasami skoki są ogromne. Proponuję o tym poczytać. Podczas terapii "naprawiamy" błędy z dzieciństwa, zaspakajamy swoje podstawowe potrzeby,ale nie w czasie rzeczywistym, tylko w przeszłości. Moim problemem, jak się okazało, było odrzucenie przez matkę we wczesnych latach mojego życia. To wpływało na resztę moich przeżytych lat. Nigdy wcześniej sobie tego nie uświadomiłam. Uważam,że jeśli rodzice nie wspierają swojego dziecka, problemy pojawią się wcześniej lub później. Jeśli rodzice wyśmiewają się i nie potrafią stworzyć ciepłej relacji,to znaczy,że jest to toksyczny układ. Niestety sam on się nie rozwiąże, bo często nie mamy świadomości, skąd się wziął problem i jakie ma przyczyny.

Niestety dobrego lekarza to tu ze świecą szukać :( Oni nigdy w niczym problemu nie widzą :( Ciąża zbyt zaawansowana,żeby do PL lecieć.

Witam. Jestem w 32 tygodniu ciąży. Od ponad 2 miesięcy męczę się z infekcją pochwy. Mieszkam w UK i lekarz przepisuje mi tylko clotrimazolum. Używam kremu codziennie od kilku miesięcy, czuję lekki dyskomfort,ale po odstawieniu jest tragicznie i muszę brać tabletkę dopochwowo. Ostatnio dość często boli mnie brzuch i mam spadek apetytu. Mam duże hemoroidy. To tego zauważyłam jakieś zmiany na moich brodawkach. Sutki są jakby błyszczące, lekko bolą przy dotyku i wokół są jakby biale krosteczki a w środku brodawki jakby jakaś wydzielina. Co mogę zrobić?