beloso

Teraz zauważyłem, że to było w 2013 roku.Czy mogłabyś mi napisać jak to wygląda po 3 latach.Czy jest lżej? Ja wariuję i potrzebuję nadziei. pozdrawiam.

10 miesięcy temu zmarła moja żona.Byliśmy razem też 46 lat.Domyślam się co się z Tobą dzieje i jestem z Tobą.Nie chcę Cię jeszcze bardziej dołować,ale ja po 10 miesiącach tęsknię za żoną coraz bardziej.Podobno czas leczy rany.Wątpię. Ja wciąż płaczę.Trzymaj się. Pozdrawiam.

To co pisze ,,lakus,,jest niebezpieczne dla innych alkoholików.Sam sobie możesz dać radę tylko na krótki dystans. Na zawsze nigdy.

Uwierz fachowcowi na słowo.Sam nie dasz rady.Będzie coraz gorzej.Musisz pójść do Poradni Zdrowia Psychicznego.Jak najszybciej.Najlepiej jutro.

A gdzie mogę zobaczyć historię wiadomości prywatnych?.Czy ktoś mi odpiszę na moje pytanie odpowiedź?

Psa wezmę gdy przestanę dorabiać do skromnej emerytury / chyba nigdy/i będę mógł się nim zaopiekować.Syn od 12 lat za granicą,córka z dorosłymi wnukami 350km.Troszczą się,dzwonią odwiedzają wszyscy.Ale nie ta jedna.Jestem dziwny...prawda?Wiem.Mówiłem.

Oczywiście nie wyobrażam sobie związku z inną kobietą. A szczerze mówiąc,ja nie jestem łatwym w codziennym życiu człowiekim i wątpię by ktoś chciał dzielić je ze mną.Żona przez 46 lat się przyzwyczaiła,miała na mnie sposoby i za to ją kochałem.

Dziękuję wszystkim życzliwym za słowa wsparcia.Wiem,że nie ma cudownego sposobu.Że muszę to przeżyć.Ale dobre słowo innego człowieka przynosi chociaż na chwilę ulgę.Dzięki!

byliśmy małżeństwem 46 lat.Od 19 roku życia.Była moją jedyną kobietą w życiu.

Teorię,czyli ,,co robić" to ja znam.ALE JAK,ALE JAK!!!! Za rady typu-weż się w garść, serdecznie dziękuję.

kto wie jak żyć po śmierci żony?