seni

Czuje się bardzo źle. Były narzeczony zostawił mnie trzy miesiące przed ślubem. Ślub miał odbyć się na początku września tego roku a w czerwcu nastąpiło rozstanie. Znaliśmy się blisko 1,5 roku. Przez całą znajomość spotykaliśmy się tylko w weekendy. Nigdy ze sobą nie mieszkaliśmy ponieważ tego nie uznawaliśmy. Nadal bardzo cierpię mimo że minęły już cztery miesiące od tego zdarzenia. Czuję się zraniona, skrzywdzona, odrzucona. Mam silną nerwice. Przez dłuższy czas zażywam leki uspokajające. Nie mam apetytu. Całymi dniami odczuwam smutek, pustke, tęsknote. Nie wychodzę prawie w cale z domu, dużo płacze. Wracam wspomnieniami do momentów kiedy byliśmy razem. Nic mnie nie cieszy nie mam już marzeń. Przez cały czas miałam nadzieje, że wszystko dobrze się ułoży. Nastawiłam się na nasz ślub i na macierzyństwo a niedługo kończe 33 lata. Wszystko było już zorganizowane sala, zespół, kamerzysta, fotograf, szyła się moja biała suknia. Były już wydrukowane zaproszenia ślubne. Nie mogę sobie darować, że tak dałam się oszukać, zranić. Jest to najtrudniejszy okres w moim życiu. Często ogarnia mnie strach przed przyszłością boję się, ze nie zdąże załozyć rodziny, że ponownie się zawiodę. Wszystko mnie drażni gdy słyszę o ślubach, weselach. Gdy widzę matki z dziećmi zwłaszcza tymi małymi które są jeszcze we wózkach. Moje marzenia, nadzieje na chwilą obecną legły w gruzach. Najgorzej czuję czuję nad ranem wtedy ogarnia mnie wielka melancholia, załamanie, bezsilność.