Mała Mii

Dziekuje za oddzew, oczywiscie, zalozylam, ze jak pisac to tylko anonimowo :)

Właśnie nie chodzi tutaj o zaistnienie, wcale nie. Pisać można dla siebie, w pamiętniku, w notesie- to również fajne, natomiast taka forma nie da nam żadnej, nawet mało konstruktywnej odpowiedzi zwrotnej- stąd pomysł o blogu :) Wiem, wiele osób "pisze" takie pierdoły, żeby tylko "być", rozumiem zatem obawę :) Pozdrawiam :)

Witam serdecznie! Chciałabym zaytać uczestników tego forum, co sądzą o prowadzeniu bloga, który stałby się swoistą i myślę,że dość kontrowersyjną formą "wygadania się". Oczywiście "terapeutami" byliby na tym blogu sami czytelnicy, co powoduje, że odpowiedzi mogłyby być różne. Jednak czy nie warto by spróbować, skoro ktoś pisze i uwielbia to, co robi, a chciałby mieć miejsce tylko swoje, do którego zawsze mógłby wracać i przeczytać, co na przestrzeni czasu się zmieniło? co udało mu się osiągnąć? Oczywiście, przy założeniu, że robi to z pełną świadomością, że może to przeczytać każdy. Proszę o szczere odpowiedzi...

Ja mam KONIA! KONIE FOREVER! Kocham te zwierzęta :) I kotkę Sarę :)

Słyszałam o tym i rzeczywiście- najczęściej ląduje się na pogotowiu, ale przecież lekarze to lekarze, mają być przygotowani do niesienia pomocy w różnych, nawet wstydliwych przypadkach...choć wiadomo jak to wygląda dziś.

A ja nie będę Ci radzić, co masz zrobić, czy z nim zerwać czy nie- to jest Twoje życie i to Ty wiesz co jest dla Ciebie najlepsze! Nikt inny :) Obserwuj siebie i swoją relacje z chłopakiem- to bardzo ważne,żebyś nabrała świadomości na jakim etapie w tej relacji jesteście :) Myślę,że też szczera rozmowa z partnerem powinna pomóc, właśnie na temat Twoich zahamowań względem kontaktów intymnych z nim. Może wspólnie zastanowicie sie co z tym robić. Nie jesteś przecież sama- on także pozostaje w tej relacji... Mam nadzieję,że wszystko się ułoży :) Pozdrawiam cieplutko i najlepszego życzę :)