Znajdź zawartość

luukas z tego co rozumiem...wychodzi więc, że jedyny problem to jego libido które nie jest na poziomie...3 razy dziennie ? Jego libido jest w porządku, z nim też najprawdopodobniej jest wszystko ok. Co jedynie może nie być wystarczająco pewny siebie. To problem z emocjami, ze sobą. Brak obycia z mężczyznami, słaba znajomość ich psychiki. W trybie pilnym potrzebna praca nad sobą, a przede wszystkim nad psychiką. Prawdopodobnie niezbędna rozmowa z terapeutą. Pora stanąć na nogi, żyć w realnym świecie. Nie oznacza to rezygnacji z odchyłów a wypracowanie ich tak aby nie odrywały od rzeczywistości.

luukas odnoszę wrażenie, że sama perspektywa stanowczej odmowy czegokolwiek komukolwiek dla autora to niejaki oksymoron ;) Nie twierdze, że jestem mistrzem asertywności. Aczkolwiek potrafie odmówić. Jednak przyznaje, że z odmową lub powiedzeniem NIE rodzicom mam problem. Kiedys byla taka sytuacja ze mama powiedziala mojej narzeczonej kilka zlych słów. Wtedy pokłócilem się z nimi i ograniczylem mocno kontakt na 2 miesiace. Wiedziala, że zle zrobila jednak to ja wyciagnalem reke po czasie a nie uslyszalem nigdy że zle powiedziala. Poza tym wydaje mi się, choć może mylnie, że slowa: NIE JESTES JUZ MOIM SYNEM, w sytuacji gdy nie przyjezdzam na Wigilie nie sa adekwatne do sytuacji... kikunia55 Teoretycznie gdybyscie się pobierali , to po Twoich oswiadczynach rodzice narzeczonej zapraszają do siebie Twoich rodziców celem omówienia planowanej uroczystosci zaslubin . Do takiego spotkania dochodzi i wtedy sa negocjacje trzech stron: mlodych i obojga rodzicow- jak sobie wszyscy wyobrażają uroczystośc i jakie mają ku temu zasoby finansowe. Takie spotkanie mialo juz miejsce 3 miesiace temu. Dokładnie w tej formule w jakiej napisalas. Moi rodzice przyjechali tutaj. Moi rodzice nie mowili wprost jakie maja możliwości finansowe i czy w ogole maja. Najpierw na wszystko sie zgadzali, a pozniej gdy byl temat finansow byli zdziwieni ze go poruszamy na forum. Pozniej mowili mi, że zle zrobili ze spotkali się u rodzicow panny mlodej a nie na neutralnym gruncie. Jak pokazalismy im jeszcze nie zdatna do mieszkania góre to nie byli zainteresowani. Wydaje mi się, że czasy kiedy "posagi" itp mają znaczenie dawno mineły. Ja z kolei jestem najlepiej wykształcony z jej rodziny i nie uwazam się zebym byl lepszy czy gorszy od kogo kolwiek...

luukas tak jest to możliwe. Nie jestem pewna. Możliwe gdy jedno z nich jest homo. Znałam 3 historie i w każdej okazywało się z czasem, ze jedna strona coś więcej poczuła (czasem to tylko pożądanie, czasem coś więcej). Ja sama ponad 20 lat temu przyjaźniłam się z chłopakiem, naprawdę fajny gość, ale czysto przyjacielski. Gdy zaczął szukać kontaktu fizycznego niby przypadkiem i dziwnie patrzeć... zrozumiałam, ze nie jest możliwa taka relacja koleżeńska między mężczyzną a kobietą. Nawet tu na forum niedawno dziewczyna założyła wątek, że ma przyjaciela, a ten się chyba zakochał.

luukas i Tu też trochę niepełny obraz...ostatnio już 4 koleżanka się u mnie popisała poglądem "że ona chce mieć dziecko" Więc nie szuka faceta z którym założy rodzinę, szuka takiego który spłodzi dziecko bo jej zegar biologiczny tyka :) i całkiem spory odsetek kobiet zaczyna tak mieć. Nie pamietam, ale chyba pisałam o znajomej która też stwierdziła że "już czas" bo ma ok 30 i trzeba miec dziecko. Nie wiem czemu akurat z facetem którego znała przez "chwilę" i nie kochała. Po prostu stwierdziła że jak będzie miała dziecko później po 30 roku zycia to sie urodzi z róznymi wadami genetycznymi, niepełnosprawne i t.d. Nie miała instynktu macierzyńskiego, ale stwierdziła że chce dziecko bo jak teraz nie urodzi to już później w ogóle. Żeby było ciekawiej, ona zawsze twierdziła że nie będzie miała dzieci i nie chce, natomiast ja kiedy byłam młoda i miałam te 22/25 + lat zastanawiałam się że to fajnie jest miec dzieci. Nie dlatego że inni chcą, czy rodzina czy takie są standardy albo facet jest potrzeby czy są przesądy dot. konkretnego, własciwego czasu - wieku na dziecko. Najgorzej że kobiety wierzą w to mimo że medycyna poszła już daleko. Rozmawiałam ze tamtą znajomą i mówiłam jej że kobiety rodzą w różnym wieku po 30tce, 40tce a nawet w wieku 50ciu lat bo nieplanowanie się trafia. Więc ona nie powinna się martwić bo rodzi w wieku 28? lat, jakoś tak. Ale rozmawiałyśmy przede wszystkim także o tym że nie może być że "będzie JAKOŚ". Ona nawet w zaawansowanej ciązy dorabiała. Trzeba mieć świadomość że dziecko nie kosztuje złotówki. Jej facet zapierniczał na dwa etaty plus brał jakies dodatkowe zlecenia. Ledwo patrzył na oczy. Trzeba mieć to wszystko w głowie. Z czasem u mnie gdy widziałam jak zmieniają się reali, jak wygląda zycie nie jednego rodzica, na ile sam musi zasuwać aby utrzymac dziecko i jaka jest tolerancja wobec jednego rodzica, a jak inna dwójki, jak są postrzegane samotne matki i aja jest różnica miedzy kobietami w pracy a płacami mężczyzn to to dużo zweryfikowało. I normą jest że trzeba być z dzieckiem ale trzeba też miec czas na pracę żeby dziecko utrzymać. W mieście nie jest tak różowo miec jedno dziecko i przezyc z jednej średniej pensji. Jeżeli ktos zarabia 2-3 tys to na rodzica i dziecko jest za mało i wszytkie opłaty + jedzenie. A dziecko rosnie. Ma potrzeby. Ludzie starsi chyba zupełnie nie zdają sobie sprawy z tego że obecnie kobiety też mają więcej potrzeb, chcą się rozwijac a nie tylko byc żoną w pieluchach gotującą i sprzatającą, chcą więcej niż tylko siedziec w domu z dzieckiem. Mozna być rodzicem ale jak rodzic jest nieszczęsliwy to nie da szczęścia dziecku. I taki rodzic jeżeli ma warunki może dać więcej szczęścia dziecku. Jeżeli nie, to powiela standard. Nadal żyją w ludziach przesądy i mity. Ja nie zamierzam walczyć ze światem ale nie zamierzam być nieszczęśliwa. Skoro twoją znajomą będzie stać na samotne wychowywanie i nie wrobi faceta po pewnym czasie w dziecko bo stwierdzi że jednak nie da razdy sama się utrzymać to ok.