Alka197

A więc... Mam 15 lat. Kiedy miałam 11 lat ważyłam 50 kg i wtedy mierzyłam 162 cm. Przez rok mi się to utrzymało, potem kiedy miałam 12 lat przytyłam 5 kg. Strasznie wyglądałam. Potem ćwiczyłam dużo i moja sylwetka się ukształtowała tak, że wyglądała jakbym schudła, ale nadal ważyłam 55 kg. Niestety miało to jedną duża wadę - dostałam anemii. Do dzisiaj waże więcej ( od 55 do 60, mam spore wachania wagi) i mierze tyle samo - 162 cm. Chce mieć mocniejsze paznokcie, lepszy stan cery i chce po prostu też wyleczyć się z anemii - kiedy jednak przyjmuje leki, one zatrzymują w moim organiźmie wody, przez co co raz bardziej tyje, chociaż ćwiczę codziennie. Stosowałam już chyba wszystkie możliwe diety - 5, 6 małych posiłeczków co 3 h , liczne głodówki, porady związane z fazami księżycowymi itp. Przez wszystkie miałam efekt jojo. Dlatego czasem nie stosuje ich , bo już mam dosyć i jest tak, że jem śniadanie ( godzina 6.30) potem obiad 15.00 i jakaś kolacja 17 lub 18, czasem 19 albo wogóle nie jem. Nie chce wyglądać źle na tle innych dziewczyn, bo czuje się brzydka i gruba, a rodzina wogóle mi nie pomaga ( babcia mówi, że jestem gruba i muszę schudnąć, tata podobne sugestie, mama woli nic nie mówić). Co dalej? Nie chce takiego życia, w którym nie czuje, że żyje, a słowo "jeść" wywołuje u mnie i radość, i czarną rozpacz.