Dlaczego moi rodzice nie akceptują mojej dziewczyny?

[Gość k...0]

Co zrobić jak moi rodzice nie akceptują mojej dziewczyny? Ja mam 19 lat ona rocznikowo tez Przez 3 lata byłem z dziewczyną moi rodzice bardzo ja lubili oraz rodziców od niej ale rozstaliśmy się. Nie powiem ze związek był super. Były wzloty i upadki ale często kłóciliśmy się ona miała myśli samobójcze ponieważ moja rodzina jest dość specyficzna zwłaszcza od strony mojego ojca często dogryzali jej, śmiali, komentowali oraz mówili niezbyt miłe rzeczy (np. Moja wtedy dziewczyna zafarbowała koncówki włosów na blond i jedna ciocia powiedziała ze super pasuje a strona od mojego taty ta z którą mieliśmy problemy powiedziała „O matko co ty sobie zrobiłaś z włosami jak ty tak możesz chodzi”). Ja wiedziałem ze oni mówili to do żartów i czasem przesadzali wiec nie brałem tego do siebie ale moja była dziewczyna brała wszystko na poważnie oraz byli to dla niej obce osoby i ważni bo moja bliższa rodzina. Ja nie dawałem sobie z tym rady wiec poprosiłem o poradę rodziców powiedziałem jak wyglada sytuacja mówiłem o próbach samobójczych no i wiadomo jak w złości człowiek pisze to nie panuje nad sobą no i powiedziałem ze ona obwinia o to mnie. Moi rodzice byli na nią źli o to ze mnie o wszystko obwinia i o nasze kłótnie które były dość często. Ona miała rownież ataki paniki jak mieliśmy jechać do nich ja często wykręcałem sie ze nie mogę jechac bo nauka bo sie umówiłem itd ale nie zawsze mogłem bo np na urodzinach jeszcze moja dziewczyna była ze mną nie gadaliśmy z nikim z rodziny zazwyczaj sami ze sobą oczywiście po wyjściu była kłótnia o cos co moja rodzina powiedziała na nią ale nie zawsze ona mogła ze mną jechac np w święta nie mogła wiec u niej i mnie święta kojarzyły sie z czymś smutnym ona miała święta zepsute bo ciagle myślała o mnie ze ja cos robie z nimi np obgaduję ją oraz podczas świat jak byłem u mojej rodziny od strony taty to ona u siebie w domu miała ataki. Wiec po rozmowie z moimi rodzicami oraz moimi przemyśleniami postanowiłem zerwać naszą relacje żeby jej żyło się lepiej i nie miała myśli i prób samobójczych. Po czasie odezwała się do mnie zaczęliśmy pisać ze sobą i uczucia coraz bardziej wzrastało. Wytłumaczyliśmy sobie pare spraw na spokojnie bez kłótni ona zaczęła chodzić do psychiatry, psychologa oraz psychoterapeuty o ile dobrze kojarzę. Została u niej stwierdzona depresja. Trochę spojrzeliśmy na nasz problem z innej strony no i zaczęliśmy czuć ze chcemy ten związek powtórzyć na nowo ona podczas wizyt nabrała poczucia pewności siebie i siły a ja zacząłem ją rozumieć. Wiec razem podjęliśmy decyzje ze chcemy do siebie za jakiś czas wrócić jak ona na pewno poczuje się silnie oby przezwyciężyć strach ale zaczął się nowy problem. Moi rodzice. No powiem szczerze nie lubią oraz nie akceptują jej uważają ze się nie zmieniła dalej jest tak jak kiedyś i ze będziemy siebie ranić i nawet nie chcą jej dać szansy spróbować. Pewnego wieczoru powiedziałem ze do niej jadę się spotkać to rodzice zabrali kluczy z auta i zabronili mi się z nią kontaktować, spotykać itp. Nie wiem co mam zrobić żeby oni ja zaczęli poznawać od nowa i dowiedzieć się jaka jest na nowo. Wiem ze moi rodzice chcą dla mnie dobrze żebym nie przechodził tego na nowo ale ja chce jej dać szanse się zmienić bo podczas rozmów było widać ze jest odważniejsza silniejsza i mniej przejmowała się zdaniem innych sam czasem specjalnie starałem się spowodować kłótnię to zamiast wyzwisk była kulturalna spokojna rozmowa. Raz pojechałem do mojej rodziny na obiad i napisałem jej to żeby zobaczyć czy na pewno się zmieniła i jak zareaguje. Bardzo mnie zadziwiła ponieważ w moim odczuciu nie była na mnie zła o to ze tam jestem tylko normalnie kazała pozdrowić wszystkim i normalnie pisaliśmy. Ale moi rodzice dalej jej nie akceptują a ja jak i ona bardzo chcemy być razem i kompletnie nie wiem co mam teraz zrobić jak im pokazać ze się zmieniła i jest nowa spokojna dziewczyna.

[Gość ka-wa]

O to zapytaj rodziców i z nimi rozmawiaj i przekonuj. Z drugiej strony rodzice nie powinni wybierać Ci partnerki, skoro się kochacie, to nie odpuszczaj, póki co, jesteście w takim wieku, że ta miłość ma małe szanse na przetrwanie, ale to powinna być wasza decyzja.

Rodzice nie powinni Ci zabraniać, bo to jest prosta droga, żebyś ich okłamywał, dlatego rozmawiajcie na argumenty. 

Jesteś za bardzo pod wpływem opinii rodziny, nie potrafiłeś obronić dziewczyny przed ich głupimi uwagami, choć ona też za bardzo brała to do siebie, ale to Ty powinieneś reagować. 

 Pozwolisz też rodzinie wrtącać się w swoje życie, nawet jak będziesz miał swoją, to nie wróży nic dobrego. 

Co do jej choroby, to nie wiadomo czy wyjdzie z depresji, czy co jakiś czas będzie do niej wracała, więc musisz się z tym liczyć. 

 

[Gość julakula]

Z twojego postu wynika, że twoi rodzice nie wzięli za bardzo pod uwagę, że wszystko się zaczęło od żartów twoich krewnych. Nie lubię snuć takich domysłów, ale odnoszę tu wrażenie, że twoi rodzice bardziej liczą się z samopoczuciem tych krewnych, którzy lubią sobie pożartować, niż samopoczuciem twojej dziewczyny. Ofc. nie wszystko może być pod jedną osobę, ale oni też powinni się postarać. Zwłaszcza, że z jej strony już kroki były, skoro była u psychologa, psychiatry i psychoterapeuty.