Bezsensowne życie -proszę o wysłuchanie

[malina2496]

Witam. Już kiedyś tu pisałam. Moje życie jest w totalnej rozsypce. Skończyłam studia i nie mogę znaleźć pracy. Wysyłam cv i nawet nie dostaję odpowiedzi. Każdy dzień jest taki sam. Z bezsilniiści wepchałam się w kolejne studia, które okazały się klapą. Nie mam przyjaciół a domownicy traktują mnie jak powietrze. Nic mnie nie cieszy na myśl o kolejnym dniu życia mdli mnie. Nie mogę myśleć i skoncentrować się na niczym. Proszę o nieocenianie mnie. Wiem, że sama spaprałam to wszystko. Dziękuję za wysłuchanie. 

[Gość Kacperr]

Odpuść te studia, złóż CV gdzies do jakiegos sklepu. Pracujac tam CV zloz gdzie chcesz i czekaj na odzew jednoczesnie pracujac.

[Gość Praca]

Bardzo dobrze cię rozumiem, jeszcze teraz ta pandemia nam wszystko utrudnia. Moje przyjaciółki mają już swoje życie. A ja dalej nie mogę znaleźć ani pracy , ani chłopaka. Nie mam czasem komu się wyrzalić, nie pamiętam kiedy kto mnie przytulał. Czuję się beznadziejne. Wszystko to mnie dobija. Czuję się zdesperowana i bez energii. 

[Gość Bebe Lilly]

Będzie będzie się działo i nocy będzie mało. Będzie głośno, będzie radośnie.

[Javiolla]

W dniu 15.01.2021 o 18:36, malina2496 napisał:

Wiem, że sama spaprałam to wszystko.

A dlaczego wszystko spaprałaś? W temacie nic o tym nie napisałaś. Teraz są w ogóle trudne czasy jeśli chodzi o prace. Moze zamiast studiów trzeba zrobić jakiś konkretny kurs, który pomoże w znalezieniu pracy w innym kierunku, a mimo tego składać CV w swoim kierunku. Czyli pracować gdziekolwiek, a w międzyczasie szukać tej konkretnej. Ja w ten sposób pracowałam pół roku zanim znalazłam to co chciałam. Kasa jakaś była, nie siedziałam bezczynnie.

Natomiast dodatkowo proponuję kupić sobie jakieś ziołowe leki z apteki na stany depresyjne. Na tym etapie powinny pomóc, ale należy je stosować co najmniej 2 tyg.

[malina2496]

W dniu 15.01.2021 o 19:35, Gość Praca napisał:

Bardzo dobrze cię rozumiem, jeszcze teraz ta pandemia nam wszystko utrudnia. Moje przyjaciółki mają już swoje życie. A ja dalej nie mogę znaleźć ani pracy , ani chłopaka. Nie mam czasem komu się wyrzalić, nie pamiętam kiedy kto mnie przytulał. Czuję się beznadziejne. Wszystko to mnie dobija. Czuję się zdesperowana i bez energii. 

U mnie z "przyjaciółkami" jest podobnie. Sama musze pisać smsy do nich, ale mam wrażenie, że nie bardzo chcą ze mną rozmawiać. Też mają swoje życie, swoje sprawy... Czuje się jak natręt.