Mąż prosty człowiek, ale dobry

[Gość żona]

Za mąż wyszłam dosyć późno, bo w wieku 36 lat, po rocznej znajomości. Dla wielu osób z mojego otoczenia i rodziny było i jest szokiem, jakiego mężczyznę wybrałam na swego męża. Obecnie jesteśmy 5 lat po ślubie, mamy dwoje małych dzieci, czuję się szczęśliwa. Piszę tutaj, ponieważ czasem mam wrażenie, że mój mąż w oczach rodziny i znajomych traktowany jest jak jakiś kosmita. Bardzo się róznimy, choć oboje jesteśmy po studiach. Mąż jest typem człowieka prostego, ale nie jakiegoś chama. Nie czyta książek, bo nie lubi, nie interesuje go sztuka, filozofia itp. jest kiepski w prowadzeniu rozmów, ma problem często z doborem słów, ale moze się to wiązać z tym, ze posługuje się na co dzień gwarą śląska.  Ja natomiast mam artystyczne zainteresowania, uwielbiam czytać, uwielbiam filozofię. Dogadujemy się świetnie, mąż jest cudownym mężczyzną, ma serce na dłoni, kocha dzieci, mnie, nasz dom, jest czuły i przychyliłby nam nieba. Ja również męża bardzo kocham i nie wyobrażam sobie życia z kim innym, mimo tego, ze nie pogadamy o sztuce, filozofii, nie zinterpretujemy razem dzieła literackiego itp. Martwi mnie tylko postawa mojego środowiska, wiem, zę podśmiewają sie z męża, dziwią się, dlaczego związałam się z człowiekiem tak prostym, którego interesuje tylko górnictwo, maszyny itp (ukończył studia w tym kierunku).

[Gość Aldonka]

To zależy jakiego asa ma w rękawie(spodniach).Rodzina tego pewnie nie wie

[Gość ka-wa]

Martwisz się niepotrzebnie, bo to nie jest istotne i nie zmieni mentalności innych, więc po co Ci to zmartwienie. 

Chyba dlatego, że nie masz innego, a my lubimy stwarzać problemy jak ich nie mamy. 

[laurette]

Wiadomo że nie jest miło słuchać i wiedzieć że rodzina nie traktuje Twojego męża poważnie. Ale najważniejsze jest co innego. Coś co sama przyznałaś. To że jest dla Was dobrym człowiekiem, mężem, ojcem. Że kocha rodzinę. Cała reszta jest nie istotna. 

[Yonka1717]

13 godzin temu, Gość żona napisał:

uwielbiam filozofię.

Jakich filozofów szczególnie?

13 godzin temu, Gość żona napisał:

Dogadujemy się świetnie, mąż jest cudownym mężczyzną, ma serce na dłoni, kocha dzieci, mnie, nasz dom, jest czuły i przychyliłby nam nieba. Ja również męża bardzo kocham i nie wyobrażam sobie życia z kim innym,

Czyli w sprawach najbardziej istotnych jest między Wami pełne porozumienie, więc czym się martwisz? Opinia rodziny powinna po Tobie spływać, bo to Wasze, prywatne sprawy, a te układają się świetnie. Nie powinnaś pozwolić bliskim "jeździć" po mężu, to brak solidarności. Ty z nim żyjesz szczęśliwie, a im nic do tego. Doceń to.

13 godzin temu, Gość żona napisał:

dziwią się, dlaczego związałam się z człowiekiem tak prostym, którego interesuje tylko górnictwo, maszyny itp (ukończył studia w tym kierunku).

Fakt, że Twój mąż ma akurat takie zainteresowania i na co dzień używa języka swoich przodków nie oznacza, że jest prosty. Na Górnym Śląsku mnóstwo ludzi godo po ślunsku. To ich ziemia, ich kultura i ich język i tak ma być. Po prostu macie inne zainteresowania, więc nie próbuj się wywyższać, bo zepsujesz to, co jest między Wami. Nie musisz zmuszać go do rozmów n/t literatury, czy filozofii, znajdźcie nowe, wspólne zainteresowania, w które będziecie mogli zaangażować tez dzieci, np turystyka, rekreacja, sport. Jest wiele możliwości i ciesz się szczęściem rodzinnym, zamiast pod wpływem innych szukać dziury w całym.

Edytowane 30 Grudnia 2020 przez Yonka1717