Jak zbudować zdrową relację?

[Gość a...8]

Jaki nurt psychoterapii czy może coś innego pomoże mi nauczyć się budować zdrowe zwiazki miłosne? Mam 27 lat, nigdy nie byłam w powaznym związku. Jeden, jedyny trwał 5 miesięcy. Z jakiego powodu nie miałam nikogo? Wiele lat się bałam i nie chciałam bo miałam swoje kompleksy które rozwiązywałam, a obecnie nie spotkałam nikogo interesującego.. Obecnie chodzę na CBT z powodu problemów lękowych, fobii społecznej w niektórych sytuacjach, braku asertywności, samooceny. Chciałam poruszyć temat związków z terapeutką, że ona troszkę zlekceważyła ten problem bo to nie jest tu i teraz. Czy po obecnej terapii, gdy zrealizuję swoje cele, mam rozpocząć kolejną ukierunkowaną na budowanie relacji, jak się tego nauczyć i czego chcieć? Wiem, że mam problem z idealizowaniem, uciekaniem w fantazje o miłości romantycznej i pełnej akceptacji mnie. Boje się odrzucenia. A chcialabym kiedyś założyć szczęśliwa rodzinę. :( Dlaczego tak jest, że są osoby pełne problemów, a mają za sobą długoletnie związki, a ja nie czułam takiej potrzeby/nie umiałam/nie spotkałam nikogo?

[Javiolla]

4 godziny temu, Gość a...8 napisał:

Chciałam poruszyć temat związków z terapeutką, że ona troszkę zlekceważyła ten problem bo to nie jest tu i teraz.

Bo to prawda. Tu i teraz jesteś zalękniona, zakompleksiona, z fobią społeczną.... a więc w jaki sposób chcesz stworzyć zdrowy związek? Nie da się, to niemożliwe dopóki nie uporasz się sama ze sobą.

4 godziny temu, Gość a...8 napisał:

Dlaczego tak jest, że są osoby pełne problemów, a mają za sobą długoletnie związki, a ja nie czułam takiej potrzeby/nie umiałam/nie spotkałam nikogo?

Długoletnie nie oznacza szczęśliwe ?  Znam kilka wieloletnich, ale podałabym je na przykład związków jakich NIE powinno być. Jeśli ktoś ma masę problemów to na 100% nie czuje się szczęśliwy w związku, nie ma bata by tak było. I nie łudź się ?

4 godziny temu, Gość a...8 napisał:

Czy po obecnej terapii, gdy zrealizuję swoje cele, mam rozpocząć kolejną ukierunkowaną na budowanie relacji, jak się tego nauczyć i czego chcieć?

Gdy już przejdziesz terapię, a to może trwać wiele lat, to sama będziesz wiedziała co i jak. Gdy prawidłowo przejdziesz terapię, i już nie będziesz mieć kompleksów, lęków i fobii,  to poradzisz sobie w budowaniu mądrych relacji, będziesz wiedziała czego chcieć. Wszystko w swoim czasie, trzeba nad sobą pracować sukcesywnie, po kolei... schodka po schodce, a nie na skróty windą ? Możesz się na szczycie rozczarować, bo nie jesteś gotowa na bycie tam.

[Gość Odpowiedz]

Dziękuję ? Oby tak bylo! 

[Gość Agu]

Z moich diswiadczen wynika ze im lepsza relacje mamy z soba samym tym latwiej i naturalniej nawiazujemy je z innymi.

Wiec terapia napewno Ci pomoze.

Brak leku tez pomaga bo otwiera na spontanicznosc i swobifnosc bycia w relacji

[Gość Agu]

Terapeutka narzucila sluszne priorytety: najpierw porzadkujemy siebie, potem budujemy natym fundamencie trwale realacje.

 

[Gość mózg]

44 minuty temu, Gość Agu napisał:

Z moich diswiadczen wynika ze im lepsza relacje mamy z soba samym tym latwiej i naturalniej nawiazujemy je z innymi.

 

Z moich wynika że tak i nie. Lepsza relacja z sobą samym wiąże się z większym dystansem do innych i ich problemów. W pewnym sensie łatwiej się z nimi dogadać ale nasz stosunek do nich nie musi się poprawić bo nie o wszystkim można mówić.

[Gość Agu]

Osadzenie w sobie sprzyja stawianiu granic.. i to element zdrowej relacji Natomiast jesli nie masz dobrego kontaktu z soba, naprawde trudno o relacje z innymi. To fundment znac sswoje potrzeby, obawy, motywy pragnienia i leki...oczywiscie gdy mowimy o powaznej relacji.

 

 

 

[Gość mózg]

Mam wrażenie że na pewnym poziomie lepiej mają się ludzie którzy są w pewnym sensie stereotypowi ale dobrani na zasadzie podobieństw. Im lepszy kontakt ze sobą tym trudniej o kompatybilne osoby.

[Gość Agu]

Musi być jedno i drugie - to co spaja i to co buduje napięcie (przeciwne)

22 godziny temu, Gość mózg napisał:

m lepszy kontakt ze sobą tym trudniej o kompatybilne osoby.

relacja wymaga wysiłku. Szukanie "kompatybilnosci" to wysiłek , Im sie ma lepszy kontakt z soba  tym wieksze wyzwanie,  wniesc "tego siebie" posród innych i w relacji  z drugim, by byc kompatybilnie  (zaistnieć, ale nie zranic, nie zdeptać... bo to jak brak kompatybilności przejawia sie w skrajnosci, w najgorszym układzie)

 Dwa ociosane  klocki owszem łatwiej będa kompatybilne...natomiast nie wiem czy faktycznie ze sobą zadzierzgną.  

 

 

[Gość mózg]

Godzinę temu, Gość Agu napisał:

relacja wymaga wysiłku. Szukanie "kompatybilnosci" to wysiłek , Im sie ma lepszy kontakt z soba  tym wieksze wyzwanie,  wniesc "tego siebie" posród innych i w relacji  z drugim, by byc kompatybilnie  (zaistnieć, ale nie zranic, nie zdeptać... bo to jak brak kompatybilności przejawia sie w skrajnosci, w najgorszym układzie)

 

Napisałem o tym samym innymi słowami i uznałaś to za brak przepływu czyli niemożliwość stworzenia relacji ?

[Gość Agu]

9 godzin temu, Gość mózg napisał:

Napisałem o tym samym innymi słowami i uznałaś to za brak przepływu czyli niemożliwość stworzenia relacji ?

Nie. Gdyz ty ta kompatybilnosc postrzegasz 0-1:Masz przekonanie ze musisz " wycofac siebie" w relacji by uzyskac kompatybilnosc...a  chodzi o pracowanie nad forma wnoszenia tego "siebie"..

[Gość mózg]

Właśnie nie postrzegam tego 0-1 bo dla mnie to jak gaz, sprzęgło i hamulec. Z każdego z nich muszę korzystać i wycofuję tylko poszczególne elementy które tworzyłyby spory z konkretnymi osobami. To dysponowanie wnoszeniem siebie w zależności od sytuacji. Życie jest grą a ja staram się nie rzucać kostką ani nie stawać na polu z pytajnikiem bo wtedy bardzo się stresuję. Kiedy wiem czego się spodziewać to mogę budować i konstruować a gdybym pozostawił to poza kontrolą to jakbym dał przejąć stery głupiej małpie która chce zrobić komuś psikusa i zjeść słodycze. Czasem ona i tak siada do kierownicy i naciska gaz a potem żałuję i mam moralniaki. Trzeba postępować tak żeby nie żałować.