Stany depresyjne u 15-latki

[Gość a...3]

Od małego spotykałam sie z rasizmem w moją strone, ponieważ mój odcień skóry jest troche ciemniejszy a włosy mam czarne. Dzieci zazwyczaj zawsze oceniały mnie od razu, ale z czasem akceptowali mnie i lubili. Tak było w podstawówce. Teraz jestem w drugiej klasie technikum i mam 15 lat (tak poszłam rok wczesniej do szkoły i z tego wynika zły wybór szkoły bo byłam niedojrzała by brać to na powaznie) , nie jestem typem kogoś kto pali papierosy czy pije, dlatego w tej szkole mam małe grono znajomych a reszta jest raczej neutralna bądź mnie lubi. Nie lubie też sie nudzić a niestety wybrałam taki kierunek ktory jest nudny- ekonomia, zawsze bliżej mi było do czegos artystycznego jak rysowanie, aktorstwo, taniec jednak nie miałam i nie mam zaparcia do nauki, jestem raczej przeciętna. Wychowuje mnie ciotka z ktora mam dobry kontakt i mam też rodzeństwo, moja matka aktualnie przebywa w psychiatryku leczy sie tam i wraca do domu (nie ukrywam że też mi ciezko) a za jakies pol roku zaprzestaje leczenie i jestesmy zmuszeni wzywać karetkę, dzieje sie tak od kilku lat. Ciągle ludzie, i znajomi i nieznajomi chwalą mój wygląd że jestem bardzo ładna, ale to nie wszystko do szczęścia, do tej pory było dobrze aż w końcu zaczełam odczuwać lęk, przytłoczenie przed tym że wszyscy w szkole sie na mnie patrzą, nie uważam że jestem bardzo ciemniejsza ale jednak da sie zwrócić na to uwage, nowe otoczenie zawsze zadaje pytanie dlaczego tak wyglądam. Z 4 dni temu jakiś chłopak przechodząc obok mnie w drodze do szkoły powiedział „murzyn” i zanim to do mnie doszło byłam juz daleko od nich, to przygnębiło mnie na resztę dnia w szkole, mimo tego juz przez jakis tydzień zaczełam czuć dyskomfort przed pójściem do szkoły. Nie chce mi sie jutro isc do szkoły, pewnie bede to mowic codziennie, coraz bardziej sie tego boje, obawiam.

[Gość Loraine]

Witaj. Ze względu na sytuację rodzinną dobrze by było gdybyś poszła na terapię do psychoterapeuty. Druga sprawa to kwestia tego jak wyglądasz. Niestety każdy jakoś wygląda. Nie ma na świecie tylko białych ludzi ale jest różnorodność. Jest empatia, miłość i tolerancja. I równolegle jest antypatia, nietolerancja, jest podłość i chamstwo. Mamy na to jakiś wpływ, ale nie mamy wpływu na wszystkich i na to co inni myślą o nas. Są ludzie którym będzie przeszkadzało że wyglądasz jak wyglądasz i będą ciebie wymyślali od" murzynów". Są też ludzie dla których będziesz za ładna, dla innych za brzydka, dla jeszcze innych za czarna a dla innych za biała. Uwierz że nie zdołasz się podobać i zadowolić wszystkich. Pamiętaj że kazdy jest jakoś wychowany. I skoro tego chłopaka który ciebie obraził takiego zachowania nauczyli rodzice to najzwyczajniej świadczy to o nich. Takie zachowanie jest chamskie i prowokacyjne. Często ludzie szukają pretekstu do zaczepki. Często ludzie zazdroszczą. A jeszcze częściej takie zachowania nietolerancji i chamstwa pokazują że są osoby które boją się tego że jest róznorodność i osoby które wyglądają i myślą inaczej. Polska nie jest krajem tolerancyjnym i jeżeli widzisz takie sytuacje to myśl o takich ludziach jak o ludziach płytkich mentalnie o bardzo wąskich horyzontach. Ważne abyś nie przestawała się uczyć. Nie rezygnuj ze swojego hobby, z poznawania ludzi. Jesteś młoda i skup się na sobie, na tym czego potrzebujesz i dzięki czemu możesz poprawić swoje życie. Pzdr

[Gość Anonymous<3]

Dziewczyno, mam 17 lat i uwierz mi wiele zazdrości Ci Twojej ciemnej karnacji. Ja chodzę taka biała jak smierć dosłownie ? Olej to i nie rób sobie z tego problemów. 

Tak jak u Ciebie u mnie nuda. Jestem na humanie w liceum, tymczasem nienawidzę tego typu rzeczy i wolałabym uczyć się języków.  

Cóż można zrobić? W zasadzie to nic. Znaleźć jakąś pozytywną stronę i iść dalej.

[Javiolla]

Poszłaś na nudny kierunek, a jesteś już pewnie w 2 klasie i nie ma sensu go zmieniać. Jednak nie przeszkadza to w realizowaniu się w kierunku artystycznym. Pasje można mieć jakie się chce i powiem więcej: można potem z pasji żyć! Masz dusze artystyczną czyli jaką? Coś umiesz robić? Mozna się zapisać na zajęcia artystyczne w Domu Kultury (jeśli takowy jest i zajęcia jakieś są). Mozna zapisać się na jakiś kurs weekendowy, wiem, że trzeba mieć na to kasę, ale uzbierałabyś. Można się realizować poza szkołą, tylko zrób to!!!

Jeśli zaś chodzi o karnację... cóż, w każdym kręgu znajdzie się ktoś kto dyskryminuje i niekoniecznie z powodu karnacji. Dyskryminuje się za chudych, za grubych, tęczowo ubranych, kalekich. Nie unikniemy tego, ale od nas samych zależy jakie do tego będziemy mieć podejście. Pytają dlaczego taką masz karnację? To odpowiadaj zgodnie z prawdą "urodziłam się z taka" oczywiście nie mogą wyczuć w Twoim głosie ani zobaczyć w zachowaniu, że się wstydzisz sama siebie, że Cie to pytanie krępuje albo irytuje. Bo pokazujesz im swoją słabość i dlatego potem ciągną temat dalej.

Zgadzam się, ze chyba powinnaś zasięgnąć pomocy terapeuty. Jeśli masz dobry kontakt z ciocią to szczerze z nią porozmawiaj. Powiedz, ze w tak trudnej sytuacji w jakiej jesteś potrzebujesz czyjegoś wsparcia i podbudowania. Ktoś musi Ci pomóc podnieść samoocenę, poznać własną wartość, rozbudzić pasje byś się poczuła szczęśliwa.

Edytowane 16 Września 2020 przez Javiolla