Wmawianie sobie chorób i nie tylko

[Gość Niki]

Czy jest tu ktoś kto ma podobne problemy?

 

Mam straszny problem z którym nie umiem sobie poradzić. Właściwie zaczęło się już dawno temu, kiedy uroiłam sobie, ze mogę być w ciąży, a tak naprawdę nie miałam do tego powodu. Miałam wszystkie objawy, a w tym spóźniał mi się okres, kiedy go dostałam dalej byłam niespokojna i sugerowałam, ze mogę być w ciąży. Problem zniknął, pojawił się za około 2 lata i ponownie przeszedł.  Zaczal się koronowirus ro zeswirowalam i wmowilam sobie ze do mam. Ciagle bolalo mnie gardło, a gdy wyszłam z tych mysli stało się znów coś. W pachwinie wyszła mi jakaś zmiana, która cały czas siedziała w mojej głowie jako coś groźnego. Byłam u dwóch chirurgów i żaden nie powiedział, ze to coś poważnego, ale problem nadal tkwił w mojej głowie. Kiedy myślałam, ze powoli z niego  wychodzę, za uchem pojawiła mi się opuchlizna z guzkiem. Opuchlizna zeszła, a guzek został jeszcze ale mało wyczuwalny. Morfologia i crp w normie, laryngolog kazał się tym nie przejmować skoro nie boli i się zmniejsza powoli, a ja nadal wmawiam coś sobie, wmawiam, ze mam jakiegoś raka/przeżuty. Wmowilam sobie ze boli mnie oko i słabo widzę z powodu tego za uchem  (wiem, ze wmowilam sobie z okiem poniewaz, kiedy powiedziałam sobie stop i ze już wymyslam to z okiem jest ok).  Na języku wyszła mi krostka to już wmowilam sobie ze mam raka jamy ustnej. Przez chwile ufam lekarzowi w to co powiedział i zaraz znów sobie wmawiam to samo. Ciagle macam sobie ciało, wyszukując nowych rzeczy i ciagle mam odruch dotykania się. Ostatnio znów wyczułam sobie zgrubienie w pachwinie. Ostatnio każdy pryszcz to coś niepokojącego. Czy ja naprawdę sobie duzo wmowilam? Nie mam przez to wszystko chęci do życia i coraz częściej dopadają mnie „ataki” gdzie myśle, ze jestem bardzo poważnie chora. Najbliżsi widza, ze ze mna jest coś nie tak, a ja nie umiem tego zwalczyć :(

[PannaNerwica]

Hej Niki! To co opisujesz, to typowe objawy hipochondrii. Niestety sama sobie z tym nie poradzisz.

Możliwe, że przy takim nasileniu lęków potrzebujesz jakiś środków na uspokojenie + terapii.

Zapisz się na wizytę do psychiatry, a on pokieruje dalej Twoim leczeniem i da Ci skierowanie na terapię do psychologa.