potrzebuję pomocy

[Gość niktka]

Witam
w ostatnim czasie z powodu izolacji oraz stresu przed maturą nasiliły mi się ataki paniki, z maksymalnie 1 na dwa tygodnie zaczynam doświadczać nawet do 2 dziennie, jestem psychicznie wycieńczona, co widać po chęci do samookaleczenia, która wróciła po roku spokoju, również znacząco tracę na wadze, a z powodu bezsenności nie przesypiam nawet 4 godzin dziennie, czuję straszny niepokój, gdyż od piątku miałam kilka omdleń, proszę o radę co mam zrobić w tej sytuacji, ponieważ czuję się kompletnie bezsilna.

[Gość zmijka]

zaznaczam, że nie jestem psychologiem. maturę zdawałem wieki temu i wierz mi to nic strasznego. jesli jesteś przygotowana to niepotrzebnie się stresujesz, jesli nie czujesz, że jesteś przygotowana to sie mylisz. strach ma zawsze wielkie oczy. siedzenie w domu daje sie we znaki wszystkim bez wyjątku. zaprzyjaźnij się sama ze sobą. zaakceptuj sytuację. samookaleczenie? daj spokój to nic nie da a jak chcesz się wyłączyć na chwilę od swiata, to załóż trampki i poiegaj, juz parki są dostępne, ale biegaj tak by poczuć zmęczenie połączone z satysfakcją, wyznacz cel bo bieganie bez celu nic nie daje. 

[Gość Niktka]

Dziękuję za radę ale nie skorzystam, biegałam 2 lata i nigdy nie uczyłam po tym psychicznego spokoju czy satysfakcji 

Poprzedni rok był dla mnie dołem psychicznym spowodowanym żałobami i wizytami w hospicjum teraz wychodzi to przy najmniejszym stresie 

[Gość Niktka]

Chciałabym również sprecyzować że się nie tnę - w sytuacjach stresowych rozdrapuje strupki i ogólnie rany nie panując nad tym  

[Yonka1717]

3 minuty temu, Gość Niktka napisał:

Dziękuję za radę ale nie skorzystam, biegałam 2 lata i nigdy nie uczyłam po tym psychicznego spokoju czy satysfakcji 

Mimo wszystko skorzystaj, bo wysiłek fizyczny w postaci rekreacji zawsze pomaga, choćby na krótko. Jednak postaraj się też pomóc sama sobie. 
To najważniejsze, żeby nie zasklepiać się w swojej traumie i nie zamykać na różne możliwości. Jeżeli pokonasz niechęć i wyjdziesz na jakiś intensywny spacer, czy marszobieg, z góry zakładając, że to i tak nie pomoże, to faktycznie - nie pomoże, więc zmień nieco nastawienie. Spróbuj też relaksacji, z pewnością znajdziesz różne metody w necie i na You Tube, znajdziesz też muzykę relaksacyjną. Do wszystkiego jednak potrzebna jest odrobina silnej woli i wiary. Poczytaj jakąś "lekką" książkę, porozmawiaj ze znajomymi na luźne tematy. Nie odcinaj się od świata. 

Nie wiem, jak teraz w czasie pandemii i ograniczeń z nią związanych dział pomoc psychologiczna, ale spróbuj przynajmniej dowiedzieć się. Nie poddawaj się, bo całe życie przed Tobą.

[Gość Niktka]

U mnie z wysiłkiem fizycznym jest o tyle problem że gdy zaczynam ćwiczyć to nie mogę skończyć, potrafię godzinami ćwiczyć by się wyżyć po czym myśli wracają 

Dużo lepiej mi idzie z medytacją i ona mnie w pewnym stopniu mnie  ratuje 

Od świata się nie odcinam, książki to moja codzienność 

Mam wrażenie że jak już ktoś ma problem od razu zakłada się ze nic z sobą nie robi ani nie próbuje sobie pomóc - o dziwo ja próbowałam większości rzeczy które wyszukałam w internecie , godzinami czytałam nawet angielskie strony z poradami by jak najlepiej sobie pomóc - sięgnęłam po porady lekarza lecz nie trafiłam na odpowiedniego po czym niestety się zrazilam I teraz to wychodzi 

 

[Gość Inguśinguś]

Bez pomocy specjalisty ciężko Ci będzie się z tym uporać. Psychoterapia to podstawa, leki na początku też dają ulgę, ale trzeba pamiętać, że one nie leczą, tylko tłumią lęki choć często ich działanie jest zbawienne i pomaga na początku drogi trochę się pozbierać. Najważniejsze to rozmowa z psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć czemu tak się dzieje, i finalnie znaleźć źródło problemu. Osobiście polecam. 

[Javiolla]

Jeśli nie wysiłek fizyczny to chociaż spacery. Teraz masz taką możliwość. Medytacja tez dobry sposób, mi pomagała w radzeniu sobie ze stresem. Co do omdleń top poczytaj o profilaktyce omdleń.

Piszesz, że się zraziłaś, bo nic nie znalazłaś. A mnie zastanawia: czego szukasz? Cudownego środka? Nie ma takiego. Wszędzie piszą żeby przede wszystkim nad sobą pracować. A metodę każdy musi sam na siebie znaleźć, książki jedynie podsuwają pomysły na te metody. Ja mam ich kilka, właśnie z rożnych książek i naprawdę wierzyć się nie chce, że nic nie znalazłaś ?  .  A czytałaś "Kobieta i poczucie własnej wartości"? Czytałaś "Jak mniej myśleć"?

[Gość Janna2]

Z tego co piszesz potrzebujesz wizyty u psychologa/psychiatry, bo niestety nie radzisz sobie z tym. A jeśli chodzi o rany to koniecznie zaopatrz się w spray do odkażania ran. Nie powinno się ich rozdrapywać, a jeśli już to robisz niekontrolowanie to przynajmniej odkaź ranę.