Nagminny strach przed śmiercią bliskich

[Gość PikeshPL]

Jest dużo takich tematów, ale zazwyczaj są pisane przez osoby dorosłe. U mnie sprawa się komplikuje, ponieważ mam jedynie 12 lat - więc nie mam możliwości udania się do psychiatry czy psychologa. A więc tak.
Miesiąc temu zmarł mój dziadek - to wydarzenie strasznie mnie zmieniło - przez pierwsze dwa tygodnie notorycznie sprawdzałam czy moja rodzina oddycha, czy nie umarli w śnie. Jest coraz ciężej - nawet podczas posiłku czy "kocham Cię" łzy zaczynają mi się zbierać w oczach, zaczynam wyobrażać, jak moja babcia przestaje oddychać w nocy, jak mama ginie w wypadku samochodowym i wiele wiele innych. Nie mogę wyobrazić sobie życia bez moich bliskich, mam wrażenie, że popełnię samobójstwo po ich stracie. Pomóżcie, ja naprawdę już nie wiem co mam robić

[Gość no tak]

Dzieci tak czasami mają. Mnie tez, jak byłam dzieckiem, niekiedy nachodzily takie mysli, że np umrze moja mama i płakać mi się chciało, najczęściej przed snem. Pozniej z wiekiem, samo mi przeszło.
Jednak u Ciebie to jest bardzo nasilone i myślę, że śmierć dziadka byla zapalnikiem tych natrętnych myśli. Szkoda, że rodzice nie przepracowali z tobą tego smutnego wydarzenie i dlatego zostalas z tym sama. Myślę ,że powinnaś powiedzieć o swoich odczuciach i lękach rodzicom, a oni powinni duzo z tobą rozmawiać i tłumaczyć ci, bo najlepiej wiedzą, jak do ciebie dotrzeć.
Ostatecznie ,jesli problem nie będzie mijał, to pójść z tobą do psychologa.
Przezylas szok po śmierci dziadka i musisz się z niego otrząsnąć, ale potrzebujesz czasu i pomocy.

[elusia617]

czas leczy rany ale w psychice to zostaje na zawsze. ja do dziś pamiętam pogrzeb mojego dziadka .pamiętam do dziś chociaż miałam 4 latka. z opisu moi rodzice mówią ze wszystko się zgadza. potem śmierć babci szok  i zaczęła się moja choroba załamanie nerwowe, niedawno zmarła moja druga babcia i chyba najmniej to przeżyłam.już w tym wieku inaczej się przyjmuje śmierć bliskiej osoby....

[Javiolla]

Piszesz bardzo dojrzale jak na 12-latkę.

Skoro masz tak wybujałą wyobraźnię to wykorzystaj ją w dobrym celu. Jeśli umiesz sobie wyobrazić złe rzeczy, to dobre tez potrafisz, tylko chciej tego, zapragnij, skup się na maksa i osiągniesz zamierzony cel. Jeśli najdą Cię myśli o czyjejś śmierci to zmień kierunek swoich myśli na to, ze będą żyć długo i w zdrowiu. 

Druga sprawa to wiara. Jeśli jesteś osobą wierzącą to przecież nie masz się czego bać. Zycie tu na ziemi to tylko droga, a na końcu spotkacie się po tamtej stronie. Nie mówi sie "żegnaj', mówi się "do zobaczenia".

Trzecia sprawa: ludzie, którzy boją się śmierci zwykle nie są pogodzeni z własnym życiem, nie mają zakończonych spraw lub nie mają własnego życia. Pomyśl o tym.