Czy możliwe jest, że miałam kiedyś depresję?

[Gość j...l]

Czy możliwe jest, że miałam kiedyś depresję lub stany depresyjne? Gdy miałam 10 lat często dopisywało mi złe samopoczucie. Chodziłam rozdrażniona, kłóciłam się z rodzicami o byle pierdoły, a i tak zazwyczaj kończyło się krzykami i płaczem. Większość dnia spędzałam sama w ciemnym pokoju. Ciągle chciało mi się płakać, a jak już nie, to ogarniało mi uczucie wszechobecnej pustki, która (jak mi się wtedy wydawało) miała źródło gdzieś w sercu i powoli dotykała innych organów. Miałam wtedy ochotę wbić sobie coś w mostek byleby się tego pozbyć. W głowie miałam głos, mówił mi on jak bardzo beznadziejna jestem. Wypomniał mi co robię źle, każdą moją wadę. Powtarzał w kółko, że nikt mnie nie lubi, że beze mnie byłoby lepiej. Nie mogłam nawet słuchać muzyki, bo zaczynałam porównywać się do twórców i kończyło się histerycznym płaczem. Uważałam, że wszyscy mają gorzej, a ja mam za dobrze, że mi należy się najgorsze zło. Nie mogłam nikomu powiedzieć, bo głos mówił, że na to zasługuje i, że tylko szukam atencji. Doszło do tego, że przestałam wyrażać swoje zdanie i zaczęłam ustępować innym bo uważałam, że nie zasługuje na nic. W towarzystwie większość tych myśli uciekała na bok, ale czasem łapało mnie przygnębienie i wtedy ogarniała mnie pustka przez którą zazwyczaj patrzyłam się tępo w jedno miejsce. Raz na wyjeździe tak mnie "złapało", że straciłam  ochotę na jedzenie, poruszanie się, a  nawet mówienie. Przez parę godzin jedynie od  czasu do czasu pomrukując pod nosem. Ciągle tępo się przed siebie patrzyłam. Jedynie na co miałam ochotę, to wrócić do pokoju i pogrążyć się w uczuciu beznadziejności patrząc się w sufit bez celu. Miałam myśli samobójcze. Jednego wieczoru byłam bardzo blisko połknięcia tabletek, ale powstrzymałam się. Wydaje mi się, że się samookaleczałam. Teraz większość z tego jest jedynie przeszłością, ale odczuwam dużą chęć powrotu do tego, bo ten smutek był w jakiś sposób uzależniający nawet jeśli przez to chciałam zniknąć. Czemu chcę do tego wrócić? Czy to normalne?

[kikunia55]

Nie masz w życiu co robić, ze zastanawiasz się jakby to bylo gdybys wrocila do wczesniejszych zachowań?

Nie masz obowiązków, jakiś celów, ktore powinnaś osiągnąc. Nie jestes przepracowana nauką , pracą, ze masz czas i ochotę na takie rozważania?

"Co było a nie jest nie pisze się w rejestr". Ciesz się sobą tu i teraz, czerp z zycia jak najwięcej, nie użalaj się nad sobą dawną czy aktualną. PO PROSTU ŻYJ.

[alicjakanon]

Mam rozumieć, że chodziłaś na terapię, brałaś leki i teraz chcesz do tego wrócić? To chyba dość nielogiczne..Nie szkoda Ci na to pieniędzy i czasu?