kolejna praca i kolejny koszmar

[Gość dammar]

Mozna wynajac garaz zeby trzymac tam rzeczy albo miejsce w jakims nagazynie. Mam na mysli podnajecie malego kantorka zamykanego na klucz w duzym magazynie. O takie rzeczy trzeba by pytac wlasciciela.
Gdyby to byly male pieniadze, to mozna by sie zastanowic. Przynajmniej nic by ci nie zginelo.

[ka-wa]

Masz też problem, że wszystkiego się boisz, a już na pewno nowych wyzwań.
W przedszkolu zawsze znajdziesz pracę, jak nie w jednym to w drugim, jak nie w tym mieście to w innym.

Najważniejsze żebyś odseparowała się od toksycznej matki, dlatego zacznij chodzić na terapię.

Ta praca, co proponuje ~jahromi •, byłaby dla Ciebie wybawieniem, dopiero tam mogłabyś szlifować języki, poznać nowych ludzi, inne życie, na pewno lepsza praca by Ci się po czasie trafiła, może być też byś znalazła miłość.
Mogłabyś też ściągnąć w przyszłości znajomą czy kuzynkę.
Wydaje mi się, że nawet byś nie chciała wracać, a jeśli już to z kasą na mieszkanie i szansą na lepszą pracę w Polsce, wg mnie kurczowo trzymasz się pracy nauczycielki, a ona nie bardzo leży w Twoich predyspozycjach, choć uważasz inaczej.

Tu dusisz się i w domu i w pracy, poza tym praca nauczyciela nie jest u nas doceniana i nic tu się nie zanosi na zmiany.

[Gość jahromi]

Moja propozycja aktualna. Jak napisałam, jestem tu od stycznia, z kilkoma przerwami na tygodniowe odwiedziny w Polsce. Poprzednio była tu kobieta, Polka, pracowała 5 lat, czyli tyle, aby w przyszłości mieć duńską emeryturę, oczywiście proporcjonalną do pełnej. Jej angielski był dużo słabszy niż mój (sorry, Ewo) ale poziom angielskiego nie jest tu zasadniczą sprawą, wystarczy komunikacyjny, a od Ewy dostałam i mam wszelkie instrukcje dotyczące sprzątania, zakupów itd. ze zdjęciami, naprawdę bardzo pomocne.
Jestem tu do grudnia, bo potrzebuję tych pieniędzy, ale potrzebuję też swojego życia z powrotem, czasu na swoje plany, dlatego zamierzam podziękować za pracę po roku, pal sześć emerytura duńska, 5 lat to za długo, wymyślę może coś innego, by dorobić do mojej polskiej. Nie jestem tu nieszczęśliwa, w weekendy jeżdżę długie dystanse na rowerze, porządkuję swoje dydaktyczne materiały, bo też nazbierało się - aha - oprócz książek staram się mieć jak najwięcej rzeczy w formie elektronicznej, już nie tysiące kartek ksero, nie miliony wycinanek itp. Materiały do pracy z dziećmi w różnym wieku znajdziesz w internecie, przestań gromadzić papierowe wersje. Na komputerze też można wycinać, wklejać, tworzyć - a zajmują tylko pamięć pendriva, nie kurzą się, można dowolnie modyfikować, bo co roku inne dzieci.
Cokolwiek postanowisz - uwolnij się od złej relacji z matką, jakakolwiek ona jest - odwiedzaj, dzwoń, ale już nie wiń, a jeśli dokucza, minimalizuj kontakt. Pracę w przedszkolu znajdziesz zawsze. Wszystko co radzi ka-wa jest naprawdę dobre.
Więc jeśli zdecydujesz się - daj namiar na siebie poprzez ten serwis, adres mailowy to napiszę ci szczegóły.
Tak, ja też boje się, że ktoś mnie wykorzysta, oszuka, okradnie - ale to nie powód, by wycofać się. Myślę - to głównie moja broń. Staram się przewidywać, unikać sytuacji potencjalnie niefajnych, ale - chodzę po górach, podróżuję samotnie, odpowiadam na oferty pracy - tylko mówię: SPRAWDZAM.
Mam na imię Dorota.

[Gość jahromi]

Chciałam pożegnać się, nie mam czasu sprawdzać czy zainteresowana jesteś moją propozycją. Na to forum weszłam przypadkiem, ale poruszona byłam twoją historią. Życzę z całego serca powodzenia i oby układało się po Twojej myśli.

[Gość 00000]

Trudno mi podjac decyzje, bo zeby w koncu miec prace z umowa zrobilam rewolucje w zyciu. I dokonalam cudu, zeby wyrwac sie z wieloletniej beznadziei i pomiatania przez pracodawcow.
Jahromi, jesli napiszesz, to dziekuje.

[Gość jahromi]

zróbmy tak - pomyślisz, wymyślisz i skontaktujesz się ze mną. Nie napiszę tutaj swojego adresu mailowego, ale dam ci mój duński numer telefonu, napiszesz mi smsa ze swoim adresem mailowym, i wtedy się skontaktuję. W telefonie mam kartę duńską, którą wyjmę w połowie grudnia, więc nie za bardzo zwlekaj z kontaktem. Możesz iść swoją drogą, do niczego nie jesteś zobowiązana. Rozumiem wahanie, to tylko propozycja pomocy, nawet nie wiem, czy by wyszła, jedyne co proponuję, to że mogłabym zarekomendować ciebie, bo w planie mam powrót. żadnej gwarancji, że coś ci z tego wyjdzie,, bo nie ja podejmuję decyzje.
Życzę powodzenia.

[panigaba]

Milka1987

@panigaba czy możesz się do mnie odezwać na priv lub napisać kto Ci pomógł? Jestem spod Wrocławia, niby tutaj też mam psychiatrę ale właśnie boję się tej łatki, mieszkamy na wspólnym osiedlu, nie chcę aby mnie potem widział jak idę do warzywniaka...

Tak, w sumie ameryki nie odkryję bo chodziłam do kliniki psychiatrycznej Ginemedica koło rynku, ulica Krawiecka chyba, po prostu poczytałam na forach i w necie że tam są dobrzy lekarze i na tym się oparłam i rzeczywiście - przynajmniej pani Doktor do której ja poszłam bardzo poważnie podeszła do problemu, miałam wrażenie że poważniej niż ja sama!

Nie dawała mi od razu silnych leków, bardziej łagodne i od mniejszych dawek, choć chodziłam do niej dłużej niż myślałam na początku ale ja nie chciałam jechać na antydepresantach bo jakoś psychicznie mnie to przerażało. Pani Doktor jest ok pod względem wypisywania recept, tłumaczy dlaczego te leki a nie inne, czym się różnią, jaki składnik co daje, co "robi", bardzo mi się to podobało, że tak tłumaczy. Jest tam co najmniej kilku dobrych lekarzy, ja nawet na początku rozważałam dr Błażeja Misiaka ale jakoś głupio mi było iść do mężczyzny i chodziłam w końcu do dr Kingi Krawiec.

[MonikaSz]

Warto mieć możliwość wyboru większej ilości ogłoszeń o pracę z wielu firm, które pasują twoim umiejętnościom oraz kwalifikacjom. Dlatego jeżeli interesują Was ogłoszenia z pracą Rzeszów na Geopraca to możecie przejrzeć wszystkie możliwości z konkretnego rejonu. Pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że przede wszystkim te poszukiwania pójdą po prostu pomyślnie dla twojej dalszej kariery zawodowej.