Nie radzę sobie z depresją

[niemampomysłunalogin]

witam,
pisałam już na temat swojego bordera i depresji,otoż od tygodni biorę leki i nic mi nie pomagają.Na terapii,ktora byla chyba wstepem,nic wlasciwie sie nie dzialo.Jest coraz gorzej,z tego co zauwazylam,jedynie otępiale, przez chyba wlasnie medykamenty,się czuję.Agresja jakby ustąpiła,emocje się uspokoiły,ale w to miejsce jakbym nie czula zbyt wiele,poza smutkiem i takim uzuciem bezsilnosci,doslownie nic mi sie nie chce,dużo płaczę i nie jestem w stanie nic z sobą zrobić,nie chce mi się albo nie wiem co z sobą począc.Nigdzie nie wychodze,bo nie mam gdzie,odciełam się od znajomych,ktorzy ciagnęli mnie w dół...nie wiem po co wstawac co rano,nie mam zadnego celu.jeden dzien podobny do drugiego,antydepresanty nie poprawiają mi samopoczucia,ciągle tkwię w miejscu.

[Pustka666]

pw

[niemampomysłunalogin]

witam,
ponownie wchodzę na to forum,ale sama nie wiem dlaczego.Pisalam tu już o tym,ze mam bordera i przede wszystkim depresję.Biorę leki z grupy ssri,jak dotad bez skutku.Ostatnie dni są prawdziwą męczarnią,przelezalam je,przespalam,ale dzis musialam wstac bo domownicy mają dosc tego widoku,od 3 dni nie jem,tylko kawa i papierosy.Udawac nie umiem,ze jest ok,a tego ode mnie wymagaja,wiec sie meczę,marze by spac,nic wiecej.Terapia na ktorą mialam chodzic nie powiodla sie.Zwierzylam się z najczarniejszych chwil mojego zycia,charakteru,najpierw psychiatrze,potem terapeucie,tylko po to by mnie skierowac do grupy dla DDA,ktora zostala utworzona 3 miesiace temu...Nie potrafię dolączyć do obcych osob,ktore juz się znają itd,w momencie kiedy sama z soba nie moge wytrzymac i liczylam na indyw.terapie,bo tak mialo byc.Czuję się oszukana i osmieszona,po co bylo wywlekac ode mnie zawstydzające mnie rzeczy a potem odsylac dalej,niestety odnioslam wrazenie,ze pani terapeutka nie chciala sie podjąc zbyt cięzkiego przypadku,przypadku nieudacznika zyciowego.Kto moze pomoc 30letniej kobiecie z taką przeszloscią i terazniejszością? nikt...zadalam kilka chyba glupich pytan typu: jak moge sama sobie pomoc,stworzyc swoje zasady i okreslic siebie,znalezc powod i chęć do zycia.Nie dostalam zadnej odpowiedzi,jakoby takie rozwiazanie nie istniało.Męczę się ze sobą,stracilam kolejną osobe w zyciu,nie mam gdzie wyjsc,nie mam z kim pogadac,nie mam po co wstawac rano,conajwyzej gapie się bezmyslnie w monitor,absolutnie nie jestem w stanie z siebie nic wykrzesac.Mineły moje najlepsze lata,wszedzie jestem za stara albo za nudna.Nie mam sił...dlaczego inni są tacy fajni,są jacyś a ja jestem bezsensu,nie mam zadnych celow ani zainteresowan tylko siebie beznadziejną,z ktora sie męczę? chce byc jakas,chce byc kims,miec kogos.nie mam powodow by rano wstawac...

[mgr Kamila Krocz]

Kto moze pomoc 30letniej kobiecie z taką przeszloscią i terazniejszością? nikt...zadalam kilka chyba glupich pytan typu: jak moge sama sobie pomoc,stworzyc swoje zasady i okreslic siebie,znalezc powod i chęć do zycia.Nie dostalam zadnej odpowiedzi,jakoby takie rozwiazanie nie istniało.

niemampomysłunalogin, odnoszę wrażenie, że oczekujesz gotowych recept na szczęśliwe życie, że ktoś z zewnątrz sprawi, że Twoje życie nagle odżyje, stanie się radośniejsze, bardziej kolorowe. A to tak nie działa. Nie dziwię się, że nie dostałaś żadnej konkretnej odpowiedzi na te pytania, bo nikt poza Tobą nie może określić TWOICH zasad, nie może powiedzieć Ci, jaka masz być, co masz robić. Potrzebujesz pomocy, ale przede wszystkim, by uwierzyć, że sama możesz zarządzać swoim życiem, że tylko od Ciebie zależy, czy będziesz szczęśliwa, czy prześpisz swoje życie. Nie wiem, jak długo bierzesz leki z grupy SSRI, ale możliwe, że potrzeba więcej czasu, by zaobserwować efekty ich działania. Nie skreślaj terapii dla DDA, bo myślę, że możesz wiele skorzystać, nawet jeśli teraz nie dostrzegasz żadnych plusów tego typu wsparcia. Pozdrawiam i życzę powodzenia!