Zaburzenia depresyjne

no szlak mnie trafi cokolwiek probuje zrobic od razu czuje taka wewnetrzna panike i sie denerwuje przestaje myslec i nie moge usiedziec probuje sobie ogarnac diete niby prosta sprawa obliczam bilans kalkulatorem potem szukam jakiejs diety prostej zeby dopasowac jakis plan losowy zaczynam szukaci i odrazu panika za duzo informacji stresuje sie ze nie mam kontroli ze nie rozumiem co mam wybrac nie moge usiedziec w miejscu juz chce kompulsywnie jesc albo skakac po pokoju i tak ze wszystkim dodam, ze jestem pacjentem lenartowicza, i mam stwierdzone mieszane zaburzenia osobowosci i zaburzenia depresyjno lękowe to że powieniem isc z tym do specjalisty to wiem ale potrzebuje jakies inspiracji rady akurat mam przerwe w cyklach dziekuje za odpowiedz

Niedługo kończę 18 lat. zdiagnozowano u mnie anoreksję (epizody bulimi są ale nie zdiagnozowane) i zaburzenia lekowo depresyjne. Jestem pod opieka psychiatry i psychoterapeuty, biorę tez leki SSRI ale póki co niezbyt co kolwiek pomaga wręcz jest gorzej. Aktualnie wazę 50 kg, mam 174 cm wzrostu, wiec nie wazę az tak mało jakbym mogła. Mam bardzo niskie tętno, ale badania są całkiem okej. Były jakieś niedobory ale nie drastyczne i po suplementacji wróciły w miare do normy. Mam duże problemy z chodzeniem do szkoły, z przebywaniem wśród ludzi, z koncentracja i z nauka. Mam postawiony warunek ze jeśli nie przytyje dostaje skierowanie do szpitala, a póki co waga się nie zmienia. Zastanawiam się jakie są plusy i minusy leczenia w szpitalu, bo wydaje mi się ze tak mogą mnie tylko utuczyc. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie ze sama wyjdę z tego, nie dam sobie sama rady prędzej skonczy się to zle. Jak wyglada pobyt na oddziale młodzieżowym, ile się tam jest mniej więcej i co mi to da oprócz tego ze będę ważyć dużo więcej?