Taniec

Dzień dobry mam córkę o wieku 12 lat ma nadwagę waży 67 kilo i ma 156 cm wzrostu ma choruje na ciśnienie i ma z nerkami trochę ploglemy co mam zrobić . Moja córka bardzo mało je nie je tak dużo je bardziej słodycze i tego tp. Zapisałam jom na tańce ras w tygodniu i to wszystko z tego czwiczenia . Bardzo chę żeby pomogła mojej curce schudnońć

Od małego spotykałam sie z rasizmem w moją strone, ponieważ mój odcień skóry jest troche ciemniejszy a włosy mam czarne. Dzieci zazwyczaj zawsze oceniały mnie od razu, ale z czasem akceptowali mnie i lubili. Tak było w podstawówce. Teraz jestem w drugiej klasie technikum i mam 15 lat (tak poszłam rok wczesniej do szkoły i z tego wynika zły wybór szkoły bo byłam niedojrzała by brać to na powaznie) , nie jestem typem kogoś kto pali papierosy czy pije, dlatego w tej szkole mam małe grono znajomych a reszta jest raczej neutralna bądź mnie lubi. Nie lubie też sie nudzić a niestety wybrałam taki kierunek ktory jest nudny- ekonomia, zawsze bliżej mi było do czegos artystycznego jak rysowanie, aktorstwo, taniec jednak nie miałam i nie mam zaparcia do nauki, jestem raczej przeciętna. Wychowuje mnie ciotka z ktora mam dobry kontakt i mam też rodzeństwo, moja matka aktualnie przebywa w psychiatryku leczy sie tam i wraca do domu (nie ukrywam że też mi ciezko) a za jakies pol roku zaprzestaje leczenie i jestesmy zmuszeni wzywać karetkę, dzieje sie tak od kilku lat. Ciągle ludzie, i znajomi i nieznajomi chwalą mój wygląd że jestem bardzo ładna, ale to nie wszystko do szczęścia, do tej pory było dobrze aż w końcu zaczełam odczuwać lęk, przytłoczenie przed tym że wszyscy w szkole sie na mnie patrzą, nie uważam że jestem bardzo ciemniejsza ale jednak da sie zwrócić na to uwage, nowe otoczenie zawsze zadaje pytanie dlaczego tak wyglądam. Z 4 dni temu jakiś chłopak przechodząc obok mnie w drodze do szkoły powiedział „murzyn” i zanim to do mnie doszło byłam juz daleko od nich, to przygnębiło mnie na resztę dnia w szkole, mimo tego juz przez jakis tydzień zaczełam czuć dyskomfort przed pójściem do szkoły. Nie chce mi sie jutro isc do szkoły, pewnie bede to mowic codziennie, coraz bardziej sie tego boje, obawiam.