Strata bliskiej osoby

Dzień dobry, zanim przejdę do pytania, to naświetlę całą sytuację. Od około drugiej klasy gimnazjum moim marzeniem było zostanie reżyserką lub pisarką. Ogólnie chodziło tutaj o zajęcia kreatywne. Po śmierci mojej mamy zaczęłam dużo pisać i do wielu osób moje teksty trafiały. Jednak gdy wystartowałam do szkoły filmowej to przeszłam pierwszy etap, a drugi oblałam. Przyznam szczerze, że trochę się zraziłam, bo zupełnie inaczej to wyglądało niż sobie wyobrażałam. Druga rzecz jest taka, że w święta pokłóciłam się z moim najlepszym przyjacielem. I ta sytuacja była takim trochę punktem zwrotnym. W sumie chodziło o to, że nie jest w stanie mi bardziej zaufać, bo nauczyłam go, że mnie nie ma. I właśnie tutaj chodziło o sztukę, żeby mieć o czym pisać doprowadzałam do różnych skomplikowanych emocjonalnie sytuacji. Teraz jestem w takim punkcie, że nie czuję, że przez te wszystkie lata byłam sobą, że nie jestem człowiekiem, który chce mieć całe życie pod znakiem zapytania. Kiedy teraz wypełniam testy osobowości to wychodzi mi coś zupełnie innego. Nie wiem, czy powinnam się tą zmianą przejmować, czy jest ona normalna? Dodam jeszcze, że mam 21 lat.

Witam. Jakiś miesiąc temu miałam plamienia, bardzo skąpe. Około dwóch tygodni temu znów plamienia, trochę mocniejsze, a około tygodnia po śmierci mamy zaczął mi się okres, ale - pierwszy tydzień to były duże, ciemne skrzepy i zwykłej krwi mniej, natomiast teraz, dziewiątego dnia skrzepy są jaśniejsze i jakby luźniejsze i zwykłej krwi jest więcej. Wiadomo że trzeba do lekarza, bardzo się boję bo wstyd i u ginekologa nigdy nie byłam (bo jestem otyła i bardzo się wstydzę, dodatkowo trauma po niezbyt szczęśliwych wizytach ongiś u endokrynologa sprawia że na myśl o wizycie u gina czy endo jestem w trwodze) ale - jak długo jeszcze czekać? Czy lepiej czym prędzej, póki jeszcze to krwawienie jest i skrzepy czy poczekać jeszcze te parę dni aż może ustanie (bo słyszałam że nie powinnam iść na takie badanie kiedy krwawienie występuje, bo badanie będzie niemiarodajne?