Ataki paniki

Witam, mam 21 lat. Mój okres nigdy nie był regularny. 2 lata temu zaczęłam brać tabletki antykoncepcyjne i okres się unormował. Brałam je rok, po czym postanowiłam je odstawić, bo zauważyłam, że źle się po nich czuję, tzn. miewałam ataki paniki, odczuwałam niepokój (myślałam, że mam zawały). Przez 2 pierwsze miesiące po odstawieniu okres był w normie. Przez następne 2 mies. okres się nie pojawił. Moja pani doktor zapisała mi tabletki dla kobiet w ciąży, które pomagały przez kolejne pół roku. Nagle znów okres zniknął na 3 mies. Pani doktor zapisała mi tabletki antykoncepcyjne na wywołanie okresu. Pojawiał się 2 miesiące. Postanowiłyśmy odstawić tabletki i zamiast nich stosować suplementy dla kobiet Falvit. Niestety, po odstawieniu tabletek okres znów nie nastąpił. Dodam, że od roku miewam wzdęcia, od ok. pół roku bóle w podbrzuszu, które prowadzą do wypróżnienia. Czasami odczuwam też bóle jajnika, bóle kręgosłupa (mam skolioze). Moja pani doktor uważa, że bóle podbrzusza mogą być spowodowane jelitem drażliwym. Nie wykryła na USG przez powłoki brzuszne żadnych torbieli i guzów, jedynie drobne pęcherzyki. Mój rehabilitant uważa, że czuje napięcie w tych miejscach, w jakich pojawia się ono przy nerwicy. Rok temu miałam wykonane USG brzucha i nie wykryto nic niepokojącego. Miałam też problem z grzybicą pochwy. Zdarza się, że okres jest ciemno brązowy, czy czarny- mało krwisty, bywa gęsty. Nie mam pojęcia czym może być spowodowany problem z regularnością okresu. Bardzo mnie to martwi....

Witam Chciałbym dowiedzieć się jak rozmawiać z osoba chorą na nerwice oraz depresję. Jesteśmy razem już ponad rok i robię wszystko co w mojej mocy by jej pomóc. Chodzimy razem do szkoły i spędzamy ze sobą bardzo dużo czasu. Ma ona problemy rodzinne, co może mieć wpływ na jej stan psychiczny. Nie wiem dokładnie jak zrozumieć, chociaż w małym stopniu, co czuje. Nie wiem jak postępować przy występujących atakach paniki, by jej skutecznie pomóc. Przytulam ją wtedy, okazuje bliskość jak tylko mogę, pytam czy chce porozmawiać. Moja dziewczyna chodziła do psychologa, lecz lekarka zniechęciła ją do siebie. Oboje twierdzimy, że pójście do psychiatry to dobry pomysł, lecz jej mama nie chce jej na to pozwolić (jesteśmy niepełnoletni). Ostatnio częściej się kłócimy, bo brakuje zrozumienia z mojej strony. Jak zrozumieć kogoś z takimi problemami? Jak rozmawiać z taką osobą?

otrzymalam dzis wyniki FSH 5 ,95 LH 5,29 i Estradiol 192 .00 Nie bardzo wiem na co wskazuja te wyniki i czy sa dobre czy zle . mam 49 lat przez 5 mieiecy nie mialam okresu , dopiero teraz na poczatku stycznia dostalam okres . trwal 13 dni i byl bardzo obfity z silnymi boolami . Wzeszlym roku w styczniu 2019 do kwietnia mialam w miesiacu po kilka krwawien . wyglada mi to na zaburzenia jakies . czy to ma jakis zwiazek z menopauza? dodam ze mam uderzenia goraca , silne rozdraznienie , unikam ludzi , mam problemy ze soba . nigdy tak sie nie czulam . do tego ataki paniki strachu ... ciezko m ten stan przetwac . co to moze byc ? i jak zinterpretowac powyzsze wyniki . dziekuje za odpowiedz . termin u lekarza dopiero za 3 miesiace ...pozdrawiam

Witam. Mam 16 lat, od jakiegoś czasu mam zawroty głowy, mrowienia, uczucie gorąca na plecach, sztywnienia, drętwienia mięśni twarzy i kończyn, dodam że jak leżę czy siedzę to mam takie jakby pulsowania , tak jakby mi coś chodziło pod skórą. Na początku było jeszcze do zniesienia, ale teraz zaczęło się to robić bardzo uciążliwe. Biorę leki, ponieważ mam początek zakrzepicy kończyn dolnych i lekarz przypisał mi, cyclo3forte już zakończyłam opakowanie, neurovit oraz acard, narazie po miesiącu brania mrowienia nie ustępują, więc to chyba nie od nóg. INR wynosi 1.1, a D-Dimery - 599. Badania hormonalne też w normie, byłam u ginekologa, bo miałam problemy z miesiączka, bo była nieregularna i przypisał mi tabletki antykoncepcyjne na uregulowanie microgyn21 czy jakoś tak, skończyłam 1 opakowanie i z powodu zakrzepicy musiałam odstawić. Morfologia krwi też w normie, podwyższona Hemoglobina 15,8 Hematokryt 45 Monocyty 1,14 tys/ul Eozynofile 0,59 tys/ul bazofile 0,6 tys/ul Monocyty 12,4% Eozynofile 6,4 % Bazofile 0,70%( przepisałam tylko podwyższone i nie wiem czy dobrze, bo się nie znam) lekarz powiedział, że są dobre. TSH, AST FT3 w normie. Na codzień ćwiczę albo chodzę na spacery. Dodam, że w marcu zmarł dziadek, zamknięto szkoły, trzeba było się o wszystko martwić i przypływ stresu był ogromny, w maju tego roku, miałam atak paniki, ponieważ zrobiło mi się słabo zaczęłam panikować i nie mogłam się ruszyć, bo wszystko mi zdrętwiało, czułam się jakby serce miało mi wyskoczyć z klatki piersiowej, pojechaliśmy na pogotowie, miałam robione EKG, było w normie I dano mi tabletki uspokajające, od tamtego momentu mam poczucie strachu ze znowu takie coś będzie. Również Od tamtego momentu często słabnę i miałam już z 3 takie ataki, tylko teraz wiem jak je obejść żeby było dobrze, nie wiem czy to wszystko dzieje się pod wpływem stresu czy serio mi coś jest, teraz tylko martwię się o swoje zdrowie, czasem wpadam w panikę, bo w internecie jak się wpisuje objawy to wyskakuje tężyczka, parestezje albo stwardnienie rozsiane. Chciałabym żeby ktoś mi poradził co mam zrobić z tym problemem, bo coraz ciężej z nim jest, a mam dopiero 16 lat i chce przeżyć swoją młodość jak najlepiej. Wygląda to na nerwicę, ale nic nie jest pewne i wolę poradę od specjalisty.

Co zrobić jak moi rodzice nie akceptują mojej dziewczyny? Ja mam 19 lat ona rocznikowo tez Przez 3 lata byłem z dziewczyną moi rodzice bardzo ja lubili oraz rodziców od niej ale rozstaliśmy się. Nie powiem ze związek był super. Były wzloty i upadki ale często kłóciliśmy się ona miała myśli samobójcze ponieważ moja rodzina jest dość specyficzna zwłaszcza od strony mojego ojca często dogryzali jej, śmiali, komentowali oraz mówili niezbyt miłe rzeczy (np. Moja wtedy dziewczyna zafarbowała koncówki włosów na blond i jedna ciocia powiedziała ze super pasuje a strona od mojego taty ta z którą mieliśmy problemy powiedziała „O matko co ty sobie zrobiłaś z włosami jak ty tak możesz chodzi”). Ja wiedziałem ze oni mówili to do żartów i czasem przesadzali wiec nie brałem tego do siebie ale moja była dziewczyna brała wszystko na poważnie oraz byli to dla niej obce osoby i ważni bo moja bliższa rodzina. Ja nie dawałem sobie z tym rady wiec poprosiłem o poradę rodziców powiedziałem jak wyglada sytuacja mówiłem o próbach samobójczych no i wiadomo jak w złości człowiek pisze to nie panuje nad sobą no i powiedziałem ze ona obwinia o to mnie. Moi rodzice byli na nią źli o to ze mnie o wszystko obwinia i o nasze kłótnie które były dość często. Ona miała rownież ataki paniki jak mieliśmy jechać do nich ja często wykręcałem sie ze nie mogę jechac bo nauka bo sie umówiłem itd ale nie zawsze mogłem bo np na urodzinach jeszcze moja dziewczyna była ze mną nie gadaliśmy z nikim z rodziny zazwyczaj sami ze sobą oczywiście po wyjściu była kłótnia o cos co moja rodzina powiedziała na nią ale nie zawsze ona mogła ze mną jechac np w święta nie mogła wiec u niej i mnie święta kojarzyły sie z czymś smutnym ona miała święta zepsute bo ciagle myślała o mnie ze ja cos robie z nimi np obgaduję ją oraz podczas świat jak byłem u mojej rodziny od strony taty to ona u siebie w domu miała ataki. Wiec po rozmowie z moimi rodzicami oraz moimi przemyśleniami postanowiłem zerwać naszą relacje żeby jej żyło się lepiej i nie miała myśli i prób samobójczych. Po czasie odezwała się do mnie zaczęliśmy pisać ze sobą i uczucia coraz bardziej wzrastało. Wytłumaczyliśmy sobie pare spraw na spokojnie bez kłótni ona zaczęła chodzić do psychiatry, psychologa oraz psychoterapeuty o ile dobrze kojarzę. Została u niej stwierdzona depresja. Trochę spojrzeliśmy na nasz problem z innej strony no i zaczęliśmy czuć ze chcemy ten związek powtórzyć na nowo ona podczas wizyt nabrała poczucia pewności siebie i siły a ja zacząłem ją rozumieć. Wiec razem podjęliśmy decyzje ze chcemy do siebie za jakiś czas wrócić jak ona na pewno poczuje się silnie oby przezwyciężyć strach ale zaczął się nowy problem. Moi rodzice. No powiem szczerze nie lubią oraz nie akceptują jej uważają ze się nie zmieniła dalej jest tak jak kiedyś i ze będziemy siebie ranić i nawet nie chcą jej dać szansy spróbować. Pewnego wieczoru powiedziałem ze do niej jadę się spotkać to rodzice zabrali kluczy z auta i zabronili mi się z nią kontaktować, spotykać itp. Nie wiem co mam zrobić żeby oni ja zaczęli poznawać od nowa i dowiedzieć się jaka jest na nowo. Wiem ze moi rodzice chcą dla mnie dobrze żebym nie przechodził tego na nowo ale ja chce jej dać szanse się zmienić bo podczas rozmów było widać ze jest odważniejsza silniejsza i mniej przejmowała się zdaniem innych sam czasem specjalnie starałem się spowodować kłótnię to zamiast wyzwisk była kulturalna spokojna rozmowa. Raz pojechałem do mojej rodziny na obiad i napisałem jej to żeby zobaczyć czy na pewno się zmieniła i jak zareaguje. Bardzo mnie zadziwiła ponieważ w moim odczuciu nie była na mnie zła o to ze tam jestem tylko normalnie kazała pozdrowić wszystkim i normalnie pisaliśmy. Ale moi rodzice dalej jej nie akceptują a ja jak i ona bardzo chcemy być razem i kompletnie nie wiem co mam teraz zrobić jak im pokazać ze się zmieniła i jest nowa spokojna dziewczyna.

Witam, biorę tabletki antykoncepcyjne od prawie 3 lat, krwawienia z odstawienia były regularne natomiast ostatnie wystąpiło dopiero pod koniec dnia (zazwyczaj dostaję rano) i było bardzo skąpe. Testy ciążowe wyszły negatywne, tabletki przyjmowałam regularnie. Dzisiaj dostałam kolejne krwawienie w czasie, natomiast również jest skąpe. Przez te 2 miesiące miałam bardzo dużo stresu, ataki paniki. Czy mogło mieć to wpływ na krwawienia?

Dzień dobry, chciałam zapytać o ryzyko zajścia w ciążę. Może zacznę od początku. Mam w miarę regularny cykl, krwawienie 6-7 dni. Kilka ostatnich cykli 22, 27, 31, 25, 26, 26, 25. I tutaj właśnie pytanie. Uprawiałam seks bez zabezpieczenia w 3 dniu cyklu (tj1.03). Z uwagi na fakt, że cykl jest dość krótki, ryzko ciąży jest bardzo duże? W momencie uświadomienia sobie o ryzyku, czułam przerażenie przez kilka dni. A że nie radzę sobie dobrze ze stresem (sytuacje związane z kołataniem serca, ogólne ataki paniki), poziom kortyzolu czy sam odczuwalny stres mógł opóźnić owulację?! Dostałam okres, 4 tyg po stosunku, czyli z 5-dniowym opóźnieniem, mając tym razem 30-dniowy cykl. Później 26, 23, 30-dniowy cykl. Krwawienie standardowo 6-7 dni. Jednak czytałam, że w początkowych fazach ciąży ,,miesiączka" jest możliwa przez kilka pierwszych miesięcy, szczególnie jeśli do zapłodnienia doszło na początku cyklu. Im więcej czytałam na ten temat, tym więcej objawów ciąży ,,odczuwałam". Nie wiem, czy nie popadam w paranoję, jednak świadomość, że są przypadki kobiet dowiadujących się o np. 5 miesięcznej ciąży troszkę dobija. Postanowiłam, więc zrobić test ciążowy płytkowy, pierwszego dnia nowego cyklu tj. 13.07 - wyszedł negatywny. Z uwagi na dość odległy czas od stosunku bez zabezpieczenia, a wykonaniem testu istnieje duże prawdopodobieństwo, że wynik nie jest miarodjany? Zwykle bardzo uważam, czy moje obawy są uzasadnione? Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Dzien dobry choruje od 6ciu lat na Agorafobie z atakami paniki i od 5ciu lat na niedoczynnosc tarczycy. Dzisiaj odebrałam wyniki Leukozyty sa podwyzszone 11.5 gdzie norme mam podana do 10.0 i CRP 0.74 gdzie norma jest do 0.50. Dopiero za tydzień mam termin u endokrynologa a bardzo sie boję co to jest.dodam ze inne wyniki sa w normie jak cholesteryna czy glokoza.w moczu takze nie ma nic.Czy takie wartości moga wskazywac wyniki podwyzszone przy moim zaburzeniu i niedoczynnosci tarczycy.Slicznie dziękuję za wiadomość. Pozdrawiam

Witam, mam 20 i od pewnego czasu miewam duże wahania, nastroju, ataki paniki i stany lękowe. Bardzo często czuje się psychicznie bardzo dobrze, jednak nagle miewam ataki paniki. Czuję duży lęk i mam obawy, że zaraz nie będę w stanie opanować swojego zachowania i zrobię coś czego nie chce. Trwa to zazwyczaj maksymalnie 30 minut i przechodzi. Nigdy nie miałem wcześniej problemów z żadnymi zaburzeniami psychicznymi. Co należy zrobić? Czy na NFZ można udać się do psychologa? Jak uzyskać skierowanie do psychologa?

Poszukuję psychologa który w końcu mi pomoże. Cierpię na zaburzenia lękowe, agorafobie z atakami paniki. Uczęszczałam na kilka terapii ale bez skutku, opróżniały tylko portfel. Zależy mi na terapii online. Nie biorę leków.

Dzień dobry, za 2 tygodnie piszę maturę. Jestem w ciężkim stanie psychicznym, ale zdecydowałam się podjąć próbę podejścia do egzaminów. Leczę się od niecałych dwóch lat z miernymi efektami. Od około 7 roku życia cierpię na zaburzenia psychosomatyczne i silną nerwicę. Od 6 lat choruję na depresję, a od 3 lat na ciężką depresję z silnym lękiem. Mam bardzo silne ataki paniki, ataki lęku i psychozy. Wcześniej nie decydowałam się na pobyt w szpitalu, ale teraz wchodząc w dorosłość uniemożliwia mi to utrzymywanie się, bo nie mogę wstać z łóżka i mam problemy z codziennymi aktywnościami, takimi jak np. umycie się oraz logiczne myślenie, czy zapamiętywanie najprostszych rzeczy. Jestem ciągle zmęczona i chce w końcu zacząć normalnie żyć i funkcjonować w społeczeństwie, mieć energię i chęci do życia. Leki mi nie pomagają i od dwóch lat ani razu nie były dobrze dobrane (może mieć to związek z moim uzależnieniem od hydroksyzyny w wieku 14 lat, które udało mi się pokonać, ale przez to mam duża tolerancję na środki psychoaktywne w dużych dawkach). Utrata pamięci i urojenia w postaci śledzenia czy podsłuchiwania już mnie przerastają. Zdecydowałam się na pójście do szpitala psychiatrycznego po egzaminach na studia. Proszę o pomoc w znalezieniu jak najlepszego szpitala na NFZ na terenie Polski.

Dzień dobry mam 18nascie lat W ostatni dzień okresu miałam stosunek bez zabezpieczenia (dojście nie było we mnie) gdy dotykałam wcześniej i po penisa nie był mokry ani nawilżony wydaje mi się ze nie produkuje preekujlatu Zrobiłam test po 19dniach od stosunku Wyszedł negatywny Mam ataki paniki od dawna wiec cały miesiąc żyłam w stresie Okres planowany był na dziś nie dostałam stresuje się jeszcze bardziej..