mona26

witam ostatnio moczę się w nocy coraz częściej w zasadzie moczyłam łóżko w nocy od dzieciaka ale ostatnie 2 miesiące nie dają mi normalnie żyć przez to się tak przejmuję że boję się chodzić do pracy a przecież muszę. Jak byłam w zerówce zesikałam się na w-fie miałąm mokre całe getry przy wszystkich, cała klasa się ze mnie śmiała, historia powtórzyła się jeszcze wiele razy ale nauczyłam się ukrywać bluzami, uciekać z lekcji jakoś kombinować, średnia szkoła, studia popuszczanie moczu zdarzało się coraz częściej :( często kupowałam nowe spodnie po sklepach często sikałam że ktoś mnie widział przy krzaczku przy drodze. Lekarze badali anatomicznie zdrowa tylko mózg blokuje informacje. Nie wiem co się ze mną dzieje, boję się założyć rodzinę zresztą teraz wcześniej rzadziej się moczyłam teraz tak często że boje się z kimś chodzić:( Mam problemy jak każdy ale mi się wydaje że wyolbrzymiam je. Jak mam gdzieś wyjść dopadają mnie takie natręctwa- robię rzeczy które mi wogóle nie potrzebne i od każdej nie mogę sie od oderwać. z jednej niepotrzebnej przechodzę na drugą. i tak zawsze nie mogę się wyrobić czasem potrafią mi przez takie zbieranie ze 3 busy uciec mam z tym problem często nie mogę zasnąć wieczorem bo boję się że nie wyzbieram się rano , nawet jak wszystko przygotowane ja nie umiem się wyrwać z takiej pętli.jak to zrobić?

Mój problem polega na tym że jestem straszną bałaganiarą tylko mam teraz i bardzo często takie momenty że jestem w pokoju siedze na łóżku chce sprzątać ale cały czas boje się że mama przyjdzie i będzie krzyczeć albo co gorsza moja mama wywołuje u mnie straszne poczucie winy "Jak mogłaś ..." IIII Jezus, Maria... jak ty....." dawniej kilka lat temu dochodziło do agresji nie jakiejś ze śladami ale mimo wszystko było to okropne przeżycie. Moja siostra jest czyściutka i jak widzi mnie w moim pooju to dostaje totalnego wkurzenia drze się bardzo a że jest fryzjerką i przyjmuje klientki jak ja wyjde i zapomnę zamknąć drzwi to ona się wstydzi jest mi bardzo przykro z tego powodu mam bardzo duże poczucie winy. Lekarz zdiagnozował u mnie pare lat temu depresje somatyczną i nerwicę lękową. Często nie mogę zabrać się za porządek tak jak teraz, strach mam bardzo duży i jak to mói moja mama "nie umiem sobie ze sobą poradzić". Czasem wysprzątam ale ostatnio jest to rzadkość raz na tydzień nie potrafię próbuje mija sporo godzin a ja np poukłądałam tylko 4 rzeczy wczoraj miałam przez to 8 godzin z głowy i pokój jest w totalnym haosie, dzis spróbowałam po pracy i od 17 a już po dwudziestej:( proszę o rade jak wyrwać się z tego często nie wychodze przez to z domu.