PolishCherry

Spróbuje sie troszkę poruszać. W domu nie przebywam z wyboru a ze strachu bo boje sie wyjść sama gdziekolwiek bo boje się ludzi po prostu.

Właśnie trochę boje się isc znów do psychiatry. Ostanie leki które mi przepisał po prostu wykorzystałam w inny sposób - wzięłam ich po prostu dużo za dużo żeby zrobić sobie krzywdę. Boje się że to się powtórzy kiedy znów mnie właśnie jakieś troszkę mocniejsze wydarzenie emocjonalne złapie :( Po za tym przez tą fobie sama nie wyjdę z domu a nikt ze mną nie chce iść niestety wiec czuje się w kropce :(

Własnie może ale na żadne z pytań tak naprawde nie otrzymałam odpowiedzi przez co rodzi się ich jeszcze więcej :(

Sama z domu nie wyjde taka fobia i tyle. Dlatego mieszkanie w pewien sposob jest moja klatka i dlatego siedze ciagle gdzies

coz chyba nie otrzymam odpowiedzi :C

To miłe dziękuje :) Problem w tym ze właśnie ta fobia niszczy każda moja chęć do zmian ponieważ panicznie boje się wyjść z domu czyli wychodzi na to ze to takie bledne koło

Witam. Z powodu fobii która posiadam prawie wcale nie wychodzę z domu. Dużo czasu spędzam przed komputerem wiec oczywiste że siedzę w jednej pozycji po kilka lub czasem kilkanaście godzin. Od dłuższego czasu dokuczają mi bóle w dolnej części kręgosłupa właśnie gdy długo siedzę ale i ostatnio zdarzyło się że budziłam się w nocy właśnie z takim bólem. Częściej mnie on dopada kiedy siedzę przed komputerem niż w jakimś innym miejscu w domu np na kanapie. Czy to może coś oznaczać? Kiedy założyłam po dłuższym czasie buty na obcasie następnego dnia też mnie właśnie bolał kręgosłup w dobrze mi znanym miejscu lecz po kolejnych razach już nie. Wie ktoś może jak rozwiązać ten problem?

sprobuj sie przełamać ja wiem ze to trudne wiem że ciezko ejst odzyskac wlasna wartosc kiedy dla siebie samego jest sie po prostu nikim ale pomysl jak ty bys sie czula gdybys wychowywala sie bez mamy. Swoja kochasz bardzo jest teraz przy Tobie a spojrz na to że gdybys odeszla w taki wlasnie sposob Twoje dzieci nigdy nei beda mialy takiej mozliwosci niestety

Myslenie o tym, że lepiej by było gdyby nas zabrakło bo przecież nie będziemy cierpieli a i ludziom wokół nas będzie łatwiej nie do końca jest dobre. Pomysl o dzieciach. Jesli zostawilas alkohol jesli dbasz o nie i kochasz to pomysl jak ciężko było by im gdyby Ciebie własnie zabrakło. Wiem jakie trudne jest mówienie psychologowi o swoich uczuciach bo czasem sama miałam wrażenie że słucha mnie bo musi i wspólczuje na pokaz. Spójrz tak nie pijesz już szukasz pomocy wlasnie chodząc do psychologa to już jest duzy krok w Twoim życiu :) może się ono dzięki temu zacząć na nowo może być lepsze ale musisz o nie walczyć choć wiem że łatwiej jest powiedzieć niż zrobić. Pamiętaj że masz dzieci które mocno mocno kochasz i to dla nich znajdz te siłe a kiedy już w siebie uwierzysz jestem pewna że i dla siebie będzie Ci łatwiej robić wiele rzeczy :)

Danny znam ten ból samotnosci sama mam podobnie mam jedna jedyna przyjaciółkę i nikogo po za tym. Zasługujesz na szczęscie jak najbardziej. Mnie osobiscie by nie rpzeszkadzało gdyby chlopak nie miał znajomych. Sama chciałabym miec kochajacego meza dzieci i byc szczesliwa osoba a czesto placze i samotnosc mnie dobija bo jestem nie ufam wobec ludzi i mam fobie spoleczna. Uwierz mi że mozesz byc szczesliwy ze znajdziesz ta wyjatkowa kochana osobe :) ja sama chcialabym chlopaka podobnego do Ciebie uwierz mi :) Pamiętaj że mimo łez warto mieć nadzieje to czasem bardzo trudne wierzyć w sukces ale na pewno Ci sie uda i w końcu nie będziesz już sam :) gdyby Ci się nudziły weekendy i chcialbys z kims popisac to możesz napisać do mnie :) bedzie mi bardzo miło ^.^

Ja tez sie boje ludzi teog jak na mnie patrza co o mnie mowia oceniaja itp i tez mam problem bo nie umiem sobie z tym poradzic niestety :( to bardzo utrudnia zycie i jest po prostu meczace wiec w tej kwestii wiem co czujesz :(

Witam. Kilka miesięcy temu miałam stwierdzoną przez lekarza psychiatrę fobię społeczną lecz od dłuższego czasu czuje dodatkowo większy smutek, chciałabym przespać całe dnie, w nocy się budze lub budze się dużo za wczesnie i nie moge zasnąć, z powodu fobii prawie zupełnie wycofałam się z kontaktów z ludźmi stałam się bardzo nie ufna, boje się ich w pewien sposób że mnie znów skrzywdzą, łapie mnie często smutek bez wiekszego powodu lub płacz nie czuje ochoty do życia mam wrażenie jak by wszystko mnie przerastało było dla mnie za trudne że sobie nie poradze miedzy innymi z powodu fobii też szkoła odeszła na dalszy plan gdyż panicznie boje się wyjsc sama z domu lecz czy oprocz fobii spolecznej moge mieć cos jeszcze? Byłabym wdzięczna za każdą odpowiedz.