Co się ze mną dzieje?

[Gość Midnight]

W pażdzierniku zaczęłam odczuwać wyrzuty sumienia po posiłkach. W ciągu kolejnych dwóch miesięcy ograniczyłam posiłki do obiadów, w ciągu kolejnego miesiąca do obiadów co drugi dzień w zmiejszonych ilościach. Dzisiaj jem dwa wafle ryżowe i 1/2 marchewki, coraz rzadziej czuję głód i pokusę na słodycze lub cokolwiek innego. Schudłam, nie mam miesiączki, nienawidzę swojego ciała, ćwiczę. Ale przy rodzinie muszę jeść ciasta, obiady( uwielbiam to a równocześnie nienawidzę) - nie chcę im pokazać że coś jest nie tak. Kiedy mówią, że schudłam i mam zjeść sernik- nie mogę odmówić ani tego ukryć, nie w mojej rodzinie. Ale czasem, mimo że nie muszę zdarzy się dodatkowy kawałek-tak było w święta. Mam też dni kiedy jest mi już wszystko jedno.Takie napady zwykle nie przekraczają 400 kcal i umiem się opamiętać, a każdy kęs sprawia mi wtedy prawie fizyczny ból. Ale mimo wyrzutów sumienia, oprócz głodówki i ćwiczeń nic z tym nie robię. Wiem, że coś jest nie tak- ale pytanie brzmi jakie i czy w ogóle mam zaburzenie odżywiania. Bo wiem że kompulsywne objadanie również objawia się napadami na przemian z głodówką...

[Gość Juuless]

Nie jestem specjalistką. Mam zapytanie ile masz lat?
Po za tym na pewno masz zaburzenia odżywania. Może się to skończyć poważną chorobą m.in. anoreksją. Normalny człowiek, który się nie odchudza powinien jeść ok. 2500kcal dziennie (zależy od płci, wzrostu, wieku). Ja staram się odchudzać i jem 1700-1800kcal a w internecie jest pełno rygorystycznych diet 1000 czy 1200kcal, a ty jedząc przy napadach 400kcal przez jeden dzień? Tutaj musi być coś nie tak, a takim sposobem możesz tylko wyrobić u siebie efekt jojo który już teraz jest gwarantowany. Najlepszym sposobem byłoby zacząć jeść 5 zdrowych posiłków dziennie ok. 1500-1800kcal (zależy ile w takim stanie będziesz potrafiła zjeść) i zacząć ćwiczyć. Inaczej nie będziesz mieć pięknego ciała, tylko ciało anorektyczki.