Czy moje nastroje to objaw anoreksji?

[Gość ankoniaxd]

Codziennie mam taki czas gdy chce już pójść do apteki po tabletki nasenne i łyknąć całe pudełko.Są to tylko momenty-jakieś20 min w ciągu dnia.Sama zazwyczaj jestem radosna. sądzę że jak coś zjem to ta energia nie zostanie wykorzystana i przytyje.Ale mimo to obżeram się strasznie chce później wymiotować ale nie potrafię .Na dodatek są święta codziennie zjadam po 14 kawałków ciasta(niestety serio!!!!),pół miski sałatki z majonezem i 5 ryb w occie (bardzo tłustych)jestem teraz właśnie po takich posiłkach i czuje się strasznie (naprawdę marze żeby to wszystko zwymiotować bo mój żołądek jest już przepełniony a mimo to mam chęć jeszcze na pół kilo orzeszków ziemnych.Wcześniej tak nie było potrafiłam się powstrzymać nawet przed snickersem.Teraz czuje że to choroba.Jestem potworem dla własnego ciała i umysłu.Dobrze wiem że się źle czuje a jednak sama siebie doprowadzam do takiego stanu.Jak to się zaczęło? Miałam nadwagę ważyłam 56kg przy wzroście 158cm!!!tak jak teraz tylko poważniejsze miałam myśli samobójcze.Byłam zdeterminowana teraz nic z tej zawziętości nie zostało.W ciągu jakiś 7 miesięcy schudłam 10kg wszyscy to zauważyli więc odpuściłam sobie i dałam na luz .Jak widać mam teraz zaburzenia psychiczne(ja tak myślę)nie mam miesiączki i jestem gruba!!!jak słyszę chciała bym mieć taką figurę jak ja to jeszcze bardziej pozwalam sobie na objadanie się .Myślałam o tabletkach przeczyszczających ale nie mam takich w domu a rodzice nie kupią mi nawet się nie pytałam.Czy mogę je kupić bez recepty .wazę 46kg 161cm obecnie nie wiem bo mama schowała wagę a ja się boję spytać gdzie bo miałam z nią niezłe przeboje (wkładała mnie na wagę)Oczekuje opinii i pomocy nawet naprawdę nie wiem co myślę dodając ten wątek może tego co robić żeby się nie objadać ?? nie wiem

[Gość anita2]

Coś jest rzeczywiście nie tak. Radziłabym pójść do poradni psychologicznej, bo ważysz zdecydowanie za mało i nie jesteś gruba (46 kg??? tyle waży małe dziecko, na pewno nie Twojego wzrostu!!!!). Musisz zacząć lubić swoje ciało i odzyskać do niego szacunek. Życzę Ci powodzenia!

[Kamila Okulska]

Twoje obawy są uzasadnione. Cierpisz na zaburzenia odżywiania i koniecznie powinnaś się zwrócić do lekarza specjalisty i psychologa. Powinnaś również porozmawiać ze swoimi rodzicami o Twoim problemie. Obecnie ważysz stanowczo za mało i musisz przytyć. Dlatego też udaj się do dietetyka w celu ułożenia diety indywidualnej przystosowanej do Twojego przypadku.