Walka z traumą i nerwicą

[Gość Matthewx]

Ma ktoś jakieś porady jak zwalczyć ciśnienie, jakie panuje u mnie w środku, stres, lęki itp? A także przekładanie wszystkiego na jutro, strach o siebie, o swoją osobowość, która jest jak ta chorągiewka na wietrze? A także tyczy się to przykrych wspomnień szkolnych, które co jakiś czas dają o sobie znać.

[kwiatuszek2]

Bez psycholog się nie obejdzie. Powinnaś skorzystać z tej rady, bo sama sobie nie poradzisz!

[Reszkaa]

dużo tego. Kwiatuszek ma rację, psycholog byłby dobrym wyjściem... jeśli nie chcesz do niego isć to może oczytaj jakieś poradniki odnośnie pracy nad sobą, pokonywania swoich słabości i lęku, sporo tego jest w księgarniach.

[Gość Martita.89]

Przeszłość już minęła , jest za Tobą - dlatego nie warto obracać się za siebie , ponieważ to niczego już nie zmieni - nie jesteśmy w stanie zmienić swojej przeszłości , możemy jedynie nie popełniając tych samych błędów polepszyć swoją przyszłość.

Aby nauczyć się walczyć z tym co siedzi w nas - w pierwszej kolejności należało by :

^ popracować nad samooceną,
^ nauczyć się przezwyciężać swoje lęki,
^ nauczyć się dostrzegać pozycję w której się znajdujemy,
^ nie tracić nadziei , że będzie lepiej,
^ nie poddawać się ,
^ nie stawiać sobie za wysoko poprzeczki ,
^ być konsekwentnym,
^ twardo trzymać się wyznaczonych celów,
^ odnaleźć swoją pasję i ją rozwijać ,
^ brnąć do przodu , nie oglądając się za siebie,

Jeśli nie potrafisz zrobić tego samodzielnie - warto zapisać się na psychoterapię , która na pewno pomoże Ci dokonać tego , oraz nauczy Cie jak sobie radzić z problemami dnia codziennego.

Pozdrawiam

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Napisałeś, że masz przykre wspomnienia z okresu szkoły, które wracają do Ciebie. Podejrzewam, że te doświadczenia podburzyły Twoje poczucie własnej wartości. Stąd wynikają Twoje problemy z określeniem kim jesteś, gdyż podejrzewam, że za każdym razem zachowujesz się tak, by zyskać aprobatę otoczenia, po to by uniknąć powtórki zdarzeń ze szkoły.
To z kolei rodzi lęk i wewnętrzny niepokój. Moim zdaniem powinieneś przepracować trudne doświadczenia pod okiem psychologa.
Pozdrawiam

[Gość matthewxx]

Powiem szczerze : byłem niedawno u psycholożki, ledwie kilka razy. Niestety nie pomogła mi : traktowała mnie jako sympatycznego śmieszka, odczuwałem lekceważenie i jakby to powiedzieć : sprawiała ona wrażenie takiej cioci dobrej rady ( aa nie przejmuj się, przecież jesteś fajny itp ). Nie rozumiała mnie kompletnie i to były tragiczne spotkania. Już chyba rodzina od tej osoby bardziej mnie rozumiała ( lepiej się z nimi dogadywałem ) Kompletna porażka : sporo kasy poszło w błoto i straciłem nieco zaufanie do instytucji psychologa. Chociaż trzeba będzie kogoś innego znaleźć - bo wyjścia nie mam.

[Gość matthewwx]

Dodam jeszcze od siebie : wnerwia mnie to wszystko. Mam raczej słaby dystans do siebie (kiedyś miałem większy ). Jak ktoś mnie znieważa czy też kogoś mi bliskiego, w środku się strasznie gotuję. Mam ochotę zripostować czy też nawet uderzyć - niestety ( czy stety ?) gniew zostaje w środku a ja - jak to się mówi - udaję, że deszcz pada, kiedy mi plują w twarz. Wiem, że mam ofensywną osobowość, ( nieintrowertyczną ). Ciężko mi to wytłumaczyć. Jednakże ukrywam ją przez większość czasu - czuję straszną blokadą-.- Tylko sobie w łeb strzelić z takim losem.

[Gość Lawendowa]

ale co Cię blokuje przed wyrzucenie z siebie tych emocji?