Niechęć do nauki i buntowanie się syna

[Gość kolia75]

Już nie wiem jak dotrzeć do syna.W podstawówce mial paski czyli zdolny uczeń.Teraz tak leniwy ,że tylko zależy mu żeby napisać sprawdziany na 2.Pytam go czemu się nie przykłada odpowiada mi wystarczy że zaliczy sprawdzian ,może mieć mierne tróje i to mówi uczeń który był w czołówce w sp.Nie chce mu się pogłębiać wiedzy ,uczy się minimum ,tylko tyle żeby zdać.Nie rozumiem go przecież ma egzamin za rok a oceny też są brane pod uwagę w innych szkołach.Nie umiem do niego dotrzeć.Zabroniliśmy mu grania na kompie,wychodzenia do kumpli.Nic z tego sobie nie robi.Co chwilę mu gadam idz się uczyć idzie się uczyć po jakimś czasie wchodzę do jego pokoju a on zajmuje się czymś innym a czas ucieka.Jak już otworzy książkę np do chemii a po co mi chemia.Nie chce się wysilić żeby nauczyć się tematu,zrozumieć go do końca.Co zrobić żeby nie zwariować.Pozwolić żeby życie dało mu po tyłku?

[Lady in Red]

a może pogadaj z nim? Tylko nie praw kazań tylko zapytaj się czemu się nie chce, czy ma jakis problem? Może problem tkwi gdzieś indziej? A tylko tak się objawia?

[Gość kolia75]

Gadam ,gadam wg mnie zrobił się strasznie leniwy i buntowniczy.Dla niego najlepiej byłoby gdyby mogł mieć dostep do gier 24 h,najnowszą komórkę i mogl robić co chce.Często porównuje się do kolegów mowi bo mają to a tamto,mogą to a tamto.A on co ma być przykładnym uczniem myslacym o swojej przyszlości żeby mógł zdać egzaminy i dostac się dalej do szkoły-nie kierujemy nim na jaki ma isc zawod ,tylko nie chcemy zeby kiedys zalowal ze byl tak leniwy i mial do nas pretensje ze nie gonilismy go do nauki.

[Brawurka]

dojrzewa, jest nastolatkiem w najtrudniejszym momencie, tu hormony, tu potrzeba akceptacji, dziewczyny i wiele spraw które teraz wydają mu się znacznie bardziej ważniejsze niż nauka... Rozumiem, że się martwisz, że obawiasz się o jego przyszłość ale z niewolnika nie ma robotnika. Może czasami mu poluzuj? nie mówię o puszczeniu go wolno bo on i tak tego nie doceni, tylko sobie bieda narobi ale o lekkim zbastowaniu,

[Gość kazi]

Mój syn ma 12 lat, też jest problem z nauką i grami. Żona rozmawiała z psychologiem. I ta psycholog powiedziała, że tak 12-15 lat to najgorszy wiek na uczenie się. Hormony, że nie może dziecko się skupić. Bunt, bo szuka już własnego zdania. Powiedziała, żeby nie cisnąć za mocno, nie krzyczeć, bo się zbuntuje. Trochę luzować, a trochę zachęcać. Nawet siedzieć z dzieckiem i pomagać. Niektórzy nie mają takich problemów, zaprogramowali sobie uczone dziecko , inni nie. Nie ma reguły. Ale podobno to, że dzieciak teraz się nie uczy, nie musi przełożyć się na przyszłość, bo niektóre dzieci zatrybią dopiero jak im hormony trochę odpuszczą, w liceum, czy technikum. Na wiek 12-15 najważniejsza est akceptacja w domu i towarzystwie. Trudne nie ? jak tu akceptować lenia. Mnie jest trudno, żona sobie lepiej radzi. Gada, żartuje z synem. siedzi z nim, wymyśla nagrody i kary. Ja cierpliwości takiej nie mam. Skórę bym złoił gówniarzowi leniowi.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Zgadzam się z tym, co napisał Kazi - rzeczywiście okres dojrzewania nie sprzyja nauce, a to między innymi ze względu na bunt przeciw wszelkim autorytetom. Warto, żebyś chwaliła i nagradzała syna za jego nawet najmniejsze chęci do nauki.
Wspomniałaś, że Twój syn lubi gry komputerowe - a czy oprócz nich ma jeszcze jakieś inne zamiłowania? Jeśli tak, to warto zachęcać go do ich rozwijania.
Pozdrawiam

[ka-wa]

No właśnie,ja uważam ,że wiek wiekiem ,ale te gry komputerowe też mają duży wpływ ,wciągają jak hazard tym samym odciągają od nauki,

mój syn od podstawówki do końca technikum miał świadectwa z paskiem ,średnia 5,
ale w ostatniej klasie ciągnął na bazie najlepszego ucznia bo naukę olewał właśnie przez komputer/dobrze ,że dzieci wtedy nie miały komputerów/,na studiach już też się nie wysilał,tak ,że nie ukończył,/dobrze ,że jest bystry i sobie w życiu radzi/, zdolny był ,ale leniwy do nauki zrobił się przez te gry na komputerach,teraz ma rodzinę i też gra ...czy to nie rodzaj hazardu?

[Gość Gjf]

Te swiadectwa z paskiem nie znacza ze w zyciu sobie poradzi to tylko odzwierciedla ze dobrze przyswaja sobie material.

[ka-wa]

Ja napisałam ,że sobie radzi, doskonale zresztą...,chociaż nie ukończył studiów.
Co nie oznacza ,że wszyscy tak mają ,bo można być kujonem ,skończyć studia a być nieporadnym.