Wyjazdy to sposób na depresję

[Gość Władysław Juda]

Ja zauważyłem, że gdy wyjadę z miasta nawet na kilka dni, to gdy wracam, czuję się lepiej, najważniejsze to nie zamykać się w domu. Pozdrawiam wszystkich z forum.

[Gość Samotna]

Mi też to pomaga, zwłaszcza wiosną i latem. Świeże powietrze i natura są dużo lepsze niż siedzenie w domu i wpatrywanie się w puste ściany.

[Gość Jarosław]

To prawda, bo depresja to w dużej mierze rutyna. A taki wyjazd wymaga ciągłej uwagi, bo nie znamy miejsca, trzeba załatwić różne rzeczy. To pomaga odwrócić uwagę. Zmiana otoczenia dobrze nam robi, nie tylko ludziom z depresją. Ale nie jest to także sposób na wyleczenie. Trzeba też uważać, jeśli mamy stany lękowe, i wtedy wyjechać z kimś, samotność w obcym miejscu lub znanym, ale z dala od domu, może wywołać atak paniki.

[Gość bez-sens]

Potwierdzam. Sposobem na depresję jest chodzenie po górach albo jazda rowerem górskim. Najlepiej porządnie się wymęczyć, wypocić, im większa katownia - tym lepiej. Przynajmniej na kilka dni/tygodni jest w porządku. Co prawda pozostają zawsze te tłumy na szlakach oraz osoby typu - "nigdy nie byłem w górach, udam się na Giewont..." - hahaha, oczywiście ich ignoruję...

Pytanie jednak pozostaje to samo i bynajmniej nie jest mi do śmiechu, pod płaszczykiem ironii - PO CO to wszystko? W 70-80% przypadków przed zaśnięciem chciałbym się po prostu już nigdy nie wybudzić i byłbym w stanie godziwie za taka możliwość zapłacić. Rozumiem, że po to mam żyć, żeby móc co jakiś czas połazić sobie po górach - co de facto bardzo lubię.
Bezsens... i to totalny :)

Praca, seks, bachory, kolejne obowiązki, kolejni ludzi - buahaha, po co? :)

Niesamowicie mnie luzuje myśl, że mogłoby mnie po prostu nie być, pełen chillout. 3 dni bez wody, brak jakiekolwiek aktywności i mogę się przecież do tego doprowadzić. Luzuje mnie myśl, że NIKT nie rozkaże mi żyć i że sam mogę się tej "przyjemnosci" pozbawic.
gory beda sobie istnialy beze mnie. nie jestem im DO NICZEGO potrzebny.
pozdrawiam

[Natalia Bator]

Wyrwanie się z domu na wycieczkę, to bardzo dobry pomysł. Najważniejsze, to nie zamykać się w pokoju, nie chować pod kocami w łóżku, tylko właśnie wychodzić do ludzi, poznawać nowe osoby, rozmawiać, zwiedzać, spacerować. Wyjazdy sprawiają, że odrywamy się od problemów i codzienności, dlatego zawsze warto podróżować, nabywać nowe doświadczenia i poznawać nowych przyjaciół. Każdemu Forumowiczowi życzę miłych, udanych, a przede wszystkim niezapomnianych wycieczek, opiszcie czasem jakieś fajne wydarzenia, które Was spotkały i oczywiście Wasze samopoczucie, kiedy już wejdziecie na Giewont! ;) Powodzenia!

[Gość Marta_samotna]

No nie wiem. Ja w ten spodob nauczylam sie radzic sobie z problemami. I w inny nie umiem. Przez to juz prseprowadzam sie co kilka miesiecy, prace zmieniam co 3-4. Wystarczy mala rzecz, a ja uciekam. Jak nie mam mozliwosci ucieczki to wpadam w zlosc. A chcialabym zagrzac miejsca na dobre i zle w 1 miejscu.