Ciągłe zamartwianie się rodzicami i problemy z koncentracją

[niemira]

Jestem już dorosła. Czy w domu była przemoc, nie pamiętam. Niewiele rzeczy pamiętam z dzieciństwa i młodości. Tylko przebłyski. Matka - choroba psychiczna, ojcec - alkohol. Starali się. Obecnie jestem dorosłam, mam rodzinę. Rodzice wymagają pomocy. Mama - chora, ojciec - alkoholik. Nie chce się leczyć na chorobę, która uniemożliwia mu chodzenie. Pieniądze wydają na alkohol i papierosy, pożyczają, ciągle im mało. Płacę opiekunce, ale wydaję na to wszystko, co zarobię. Utrzymuje mnie mąż.
Jestem załamana, ciągle czegoś zapominam, ciągle myślę, co u nich, wrzeszczę na ludzi. Nie mogę sobie poradzić z nienawiścią ludzi, którzy oskarżają mnie o brak zainteresowania rodzicami (sąsiedzi). Nie wiem, co robić... A u rodziców coraz gorzej.

[Gość kwiatuszek2]

Tez jestem DDA. I z biegiem czasu i lat wiem, że trzeba wziąść na wstrzymanie. Nie możesz ciagle się zadręczać co u nich. Jak jeszcze sami jakoś funkcjonują to nic nie zdziałasz, bo oni tego nie chcą. A gdybym ja miała się przejmować sąsiadami to pfff.. sąsiedzi zawsze bylo i bedą wścipscy i nie nigdy nie dowiedzą się jak to jest byc na Twoim miejscu. Nie reaguj na nich, każdy lekarz Ci powie, że to nie Twoja wina i powinnaś żyć własnym życiem!

[Gość eeeh..]

Niemira ,gbyby sąsiedzi byli dobrymi ludzmi, zamiast krytyki,mogłabyś liczyć na pomoc z ich strony, tak więc ignoruj ich uwagi i tyle.
Poszukaj pomocy w Ośrodku Pomocy Społecznej, tam naprawdę mają spore możliwości.Możesz też poszukać pomocy w Centrum Pomocy Kryzysowej, Centrum Pomocy Rodzinie
( adresy znajdziesz w necie).
Musisz nareście zacząć żyć własnym, życiem, ludzka wytrzymałość też ma swoje granice ,a Ty nie jesteś ze stali. Pozdrawiam Ciebie serdecznie.