Skocz do zawartości
Forum

Lęk przed szkołą i ludźmi oraz samookaleczanie isę


Gość EwElinkQ

Rekomendowane odpowiedzi

Mam 15 lat. Dłuższy czas byłam szczęśliwa że żyję, nie miałam żadnych problemów. Lecz od jakiegoś czasu praktycznie nie wychodzę z domu, tylko do szkoły i od czasu do czasu do sklepu. Parę dni temu zaczęłam się ciąć, nie wiem nawet z jakiego powodu. Nie mam na nic siły. Prawie w ogóle nie rozmawiam z ludźmi. Nawet jak mama się mnie o coś pyta odpowiadam krótkimi odpowiedziami. Wcześniej miałam cel w życiu wiedziałam do jakiej szkoły chcę iść i kim chcę zostać w przyszłości, ale teraz się zmieniło. Nie patrzę na to tak jak kiedyś teraz to po prostu istnieję. Nie obchodzi mnie to kim będę, co robię i jak to robię. Nie mam już sił nawet żeby chodzić do szkoły ponieważ boję się i jestem bardzo nerwowa. Moja klasa słynie z tego, że denerwują wszystkich po kolei. Boję się tam iść ze względu na to, że mogę komuś coś zrobić. Jedynym miejscem, w którym czuję się bezpiecznie jest dom, a szczególnie mój pokój. Gdy wychodzę na podwórko zaczynam się źle czuć, kręci mi się w głowie. Nie mam pojęcia skąd ta nagła zmiana we mnie. Dlatego proszę o pomoc. Nie wiem jak mam sobie z tym poradzić.
Pozdrawiam. I dziękuję za pomoc.

Odnośnik do komentarza

Witam.Odnośnie ciecia się...Też to robiłam kiedy miałam ''naście'' lat.Teraz mam 23 i patrząc na ręce zawsze powtarzam "jaka byłam głupia",Wstyd pokazać komu kolwiek...Nawet na wesele nie ma jak się normalnie ubrać czy latem bo ludzie reagują bardzo negatywnie...obciach i tyle:( Także dziewczyno pomyśl o przyszłości i o tym że kobiecie to zupełnie nie pasuje...Blizny zostają niestety i są tylko same problemy i wstyd.Mam nadzieję że nie będziesz tego robić:) 3maj się

Odnośnik do komentarza

MoniaMalutka . Wiem że to jest wstyd bo parę lat temu zaczęłam się ciąć, ale przestałam i mówiłam sobie że byłam głupia. Lecz teraz ja nad tym nie dam rady zapanować to jest tak, że przed snem kładę się i naglę wstaję i idę się ciąć. Zrobię parę kresek i wtedy dopiero normalnie mogę iść spać. Dzisiaj postaram się nie pociąć. Dobrze że z tym nie mam aż takiego problemu. Największym moim problemem jest to, że się boję wychodzić z domu. Boję się rozmawiać z ludźmi. I chciałabym żeby ktoś mi pomógł stąd wyjść.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza

Witam serdecznie,
A czy próbowałaś rozmawiać z kimś o swoich problemach? Unikanie kontaktów z ludźmi, autoagresja, brak motywacji oraz zmniejszenie zainteresowań, wahania nastroju mogą sugerować zaburzenie depresyjne. Jednak diagnoza przez internet nie jest możliwa.
Może warto byłoby porozmawiać o tym wszystkim z pedagogiem/psychologiem szkolnym?
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...