Senność, zaniki pamięci, apatia i problemy z nauką a depresja

[Gość pfkk44]

Witam,
mam 18 lat zauważyłam ze od paru miesięcy dziwnie sie zachowuje: śpie w dzień nawet do 5 godzin, mam zaniki pamięci, nie mam ochoty z nikim rozmawiać, nie spotykam sie ze znajomymi, nigdy nie miałam kłopotów z nauką a od pewnego czasu mam straszne problemy. Nie mam chęci do nauki, nawet jak juz próbuje sie czegoś nauczyć to w szkole wszystkiego zapominam. Myślałam,ze to jest spowodowane niedoborem magnezu, ale od trzech tygodni przyjmuje magnez a nic sie nie zmieniło. Czuje ze jest ze mną coraz gorzej. Tym bardziej ze wszyscy w okół mi mówią ze sie zmieniłam.

[Gość Guga23]

to może bć depresja... czy coś się stąlo że tak się zmieniłaś czy to bylo bez większej przyczyny.

[Gość pfkk44]

raczej bez większej przyczyny.

[Gość pfkk44]

zawsze byłam osobą pełną życia, rozgadana, wesoła i "wszędzie mnie było pełno". Każdy dzień miałam w jakiś sposób zaplanowany : Szkoła, treningi, spotkania z przyjaciółmi itp. Teraz nawet z najlepszymi przyjaciółkami nie chce mi sie rozmawiac. Co najdziwniejsze przestały mnie interesować ich problemy. Do każdego sie "rzucam" i jestem nie miła. Potrafie nawet kogoś obrazić bo sie na mnie patrzy. Matka mówi do mnie że biore jakieś narkotyki bo sie stałam agresywna i nie mozna sie ze mna dogadać. Oprócz tego prawie przestałam cokolwiek jeść, nie mam na nic apetytu. Jak już zdarzy mi sie wyjsc z domu to póżnym wieczorem i to sama pospaceruje z pół godziny i wracam. Na lekcjach w szkole nie moge sie skoncenrować. Już dłużej tak nie moge funkcjonować bo chyba do reszty zwariuje..;(;(;(

[Gość Guga23]

Dziwne zazwyczaj ludzie nie zmieniają się z dnia na dzień. Na pewno nic się nie stało? Może pokłóciłaś się z kimś, albo coś usłyszałaś co sprawiło Ci przykrość, albo coś w ten deseń. No bo to trochę dziwne najpierw jesteś żywym srebrem a potem nagle stajesz się depresyjna. Może spróbuj cofnąć się w czasie i ustalić konkretny moment tych zmian. A jeśli nic nie znajdziesz to ja bym porozmawiała z kimś na ten temat. Może z przyjaciółką albo mamą. Wyjaśnij im co Ci dolega, że nie chcesz się tak zachowywać i że ciężko Ci. Może wspólnie coś wykombinujecie. Po za tym zawsze możesz pójść do psychologa.

[xSandra]

moze cos sie wydarzylo w Twoim zyciu i stad ta zmiana nie martwisz sie czyms??

[Gość pfkk44]

Nie przypominam sobie nic takiego szczególnego . Tym bardziej gdyby coś poważnego sie stało to bym pamiętała, wiec tak jak już wyżej pisałam te zmiany są bez wiekszej przyczyny.

[Panda]

jesienna chandra mnie dopada co roku :(

[Natalia Bator]

Możliwe, że dopadła Cię młodzieńcza depresja, która pojawia się u niektórych młodych ludzi w okresie dojrzewania. Nie jest ona związana z przeżyciami czy doświadczeniami, niekoniecznie musiało się coś stać, aby się pojawiła. Często wynika z poczucia braku bezpieczeństwa, niechęci do wchodzenia w dorosłość, potrzeby kogoś bliskiego, kto posłuży wsparciem. Jest to zderzenie dziecka z dorosłym człowiekiem, nieuchronna zmiana życia, której wiele osób nie chce, być może się boi. I choć wydaje nam się, że nie myślimy o tym, nie martwimy się, nie przeżywamy, tak naprawdę mamy tego świadomość. Trudności z koncentracją, odizolowanie się, zaburzenia snu - za dużo go bądź za mało, to główne objawy zaburzeń depresyjnych. Powinnas opowiedzieć o nich swoim rodzicom, albo - jak osoba dorosła - sama powinnaś zgłosić się do psychologa i rozpocząć terapię. Dzięki niej, będziesz mogła z powrotem cieszyć się życiem i być sobą. Więcej możesz poczytać pod tym linkiem:

Dojrzewanie a depresja

Powodzenia!

[Gość Misty]

Cześć,
nie wiem co sądzisz o swoim zdrowiu fizycznym, ale może warto by było żebyś wybrała się do lekarza i zbadała hormony tarczycy. Może tutaj tkwi problem..

[liryka]

a może zażywaj więcej ruchu na świeżym powietrzu. Dotlenisz mózg i od razu poczujesz się lepiej.

[Dagmara.B]

~pfkk44
Hej :) a nie jest tak, że w Twoim życiu wydarzyło się coś, co odebrało Ci ochotę do życia? Może jakiś zawód miłosny? Dzisiaj młodzi ludzie często też wpadają w stany depresyjne ze względu na to, że nie widzą perspektyw na przyszłość. Polska nie jest najłatwiejszym krajem do życia i wizja przyszłości w pracy za 2 tysiące miesięcznie nie jest spełnieniem marzeń dla nikogo... Dodatkowo w tym wieku często ma się też problemy ze swoim otoczeniem. Różni ludzie trafiają się w szkole... Jedni są fajni, inni nas terroryzują, rodzice nas nie rozumieją. O niechęci do nauczycieli nie wspomnę.
Zastanów się czy czy to co napisałam wyżej w jakiś sposób nie odnosi się do Ciebie. Jest taka świetna książka, nazywa się "Łatwa szkoła, Łatwe studia" która opisuje jak w łatwy sposób rozwiązać te wszystkie problemy. Dodatkowo można w niej znaleźć wiele świetnych technik na dużo łatwiejszą i skuteczniejszą naukę. Prawda jest taka, że każdy problem można rozwiązać. Tylko, że wszystko jest kwestią odpowiedniej wiedzy. Aha warto też suplementować się lecytyną, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania mózgu, jak i regeneracji całego organizmu, a której niedobór ma bardzo wiele osób oraz witaminą D na lepszy natrój :)