Dlaczego takie mam podejście do facetów?

[Gość ktośanonimowy]

Witam mam 23 lata , od 4 lat choruję na depresję z nawrotami (napady płaczu , bezsenność , brak ochoty do życia) Otóż nigdy nie miałam chłopaka , ani nigdy się nie całowałam , otworzyła bym się dopiero przy bardzo silnych więźiach na seks no i musi mnie pociągać fizycznie. Mam za sobą anoreksję , i epizod bulimiczny nie wiem czy coś ma z tym wspólnego. Kiedy podoba mi się facet zaczynam mu strasznie dokuczać , drażnić , ciągle o nim gadać ,mogłabym w kółko o nim żartować. Problem jest w tym że zakochuje się w głównie zajętych , przez to zrażam się do miłości coraz bardziej.Czy to może być jakieś zaburzenie psychiczne?

[kikunia55]

Myslę,że nie. To tylko trochę brak oleju w głowie.

[luukas]

prosty konflikt wewnętrzny.
Boisz się sexu ale zegar biologiczny tyka, chcesz tego ale się boisz, Twój lęk jest tak silny, że na obiekty swojego zainteresowania wybierasz sobie tylko zajętych przez to aby nie musieć przełamać swojego lęku ponieważ z nimi nie będzie na to możliwości.

nie ma za co.

[Javiolla]

Moim zdaniem to nie zaburzenie, tylko lęk.
Masz depresję więc z pewnością chodzisz na terapię. Porozmawiaj o tym ze swoim terapeutą.
Lęki wzięły się -prawdo podobnie- z poprzednich chorób (anoreksji, bulimii). To wszystko wraz z depresją jest ściśle związane z lękiem. Stale się czegoś boisz i obawiasz -prawda?

Linią obrony dla lęku jest atak, czyli naśmiewanie się i obgadywanie. Niby chcesz mieć chłopaka, ale się boisz. Nie da się zjeść ciastka i mieć ciastka.

[Gość dlfjehe]

Trzeba ustalić przyczynę depresji i niechęci do kontaktów ludźmi, rozmowy.