Chyba się po prostu nienawidzę.

[Gość Zimnyogień]

Kilka razy się tu odzywałem, ciekawe jestem dosyć skrajną osobą i za każdym razem kiedy nie wiem już gdzie szukać odpowiedzi pytam tutaj.

Zdaje mi się jednak, że na to co mnie dręczy nie ma odpowiedzi. Jednak w swojej naiwności szukam dalej. Nie wiem gdzie i kiedy ubzdurałem sobie by się nigdy nie zatrzymywać, ale bolą mnie już nogi. Boli mnie serce i mam siebie dość.

Zawsze mnie coś mierziło. Robiłem w życiu wiele rzeczy, żeby podnieść jego standard i po prostu żyć i być szczęśliwym. To wszystko jednak niczym krew w piach, ja nie potrafię być szczęśliwym bo się serdecznie nienawidzę i dopiero chyba niedawno dojrzalem do tej mysli.

Przeprowadziłem się, zmieniłem pracę, żyłem z ukochaną. Obecnie moje życie przewrociło sie o 180 stopni. Znowu się przeprowadzam, znowu zmieniam pracę.. i będę jakoś dalej to życie kulał niczym żuczek swoją gównianą kulkę.

Nienawidzę się za te zmiany, powoli mam dość swojego widoku, nie potrafię siebie pokochać i chyba nikogo w życiu, za to całkiem dobrze sieje nienawiść, zawód i łzy. Chciałbym sobie pomóc, przestać się męczyć, ale nie wiem jak.

Nie wiem co robić, czuję się jak cień, chociaż sam nie wiem czego cień. Otaczam się ludźmi, uśmiecham się i żartuję, oraz.. Czuję jak gniję w środku. Wszystko mi przeszkadza, wszystko mnie denerwuje i męczy.

Psychoterapia i leki nie pomagały, właściwie to chyba tylko bardziej denerwowaly mnie ciągłe zmiany leków i do niczego nie prowadzace rozmowy. Jeżeli jest to możliwe chciałbym siebie w koncu zaakceptować, po prostu nie wiem jak.

[ka-wa]

Nikt Ci nie powie jak to zrobić, po prostu musimy się akceptować, kochać sobie, być szczęśliwym samym z sobą.
To jest też niezbędne, żeby dzielić życie z inną osobą, a nie uzależniać się od niej.

Jak praca z psychologiem Ci nie pomaga i sam nie zmieniasz myślenia, to cudów nie ma...

Tu możesz się jedynie wygadać, ale i to też coś daje...

[kikunia55]

A niby za co się tak nienawidzisz?

Można stanąc przed lustrem i wywlec wszelkie niedoskonałosci wyglądu i dołączyć do tego jeszcze iles niezbyt chwalebnych cech charakteru i juz jest szansa na przynajmniej poważne się znielubienie.
Ale Ty chyba w ramach swojego własnego rozwoju powinienes sobie co jakiś czas zadawać pracę do odrobienia pt. tytułem a "za co można mnie polubic czy tez pokochac". Kazda osoba jak wiadomo może być okreslona pejoratywnie a jednoczesnie mozna się nią za coś innego zachwycac. Trenuj tę możliwośc chwalenie siebie.

Jak juz będziesz umiał sam się chwalić to może tez zrozumiesz, ze warto w siebie wierzyć. A jak juz w to uwierzysz to świat będzie stal przed Tobą otworem.