Moje życie to jeden wielki lęk, moje cialo staje się mi obce

[Gość Dawid2828]

Witam. Zdecydowalem ze opiszę swój problem na tym forum, mimo ze wizytę u psychiatry mam juz pojutrze.
Nie wiem od czego zacząć bo przez ostatnie 4 lata moje życie to jeden wielki lęk, czy to w dzien czy to w nocy. Zaczęło się okolo 4 lat temu kiedy chodząc po centrach handlowych lub większych przestrzeniach czulem się dosyć niepewnie. W obecnej chwili, nie mogę nawet pomyslec o takiej rzeczy jak miasto lub centrum handlowe, a co dopiero swobodnie wyjsc z domu. Ogarnia mnie ogromny lęk, wręcz moglbym to nazwać paraliżem. Nogi z waty, kołatanie serca, ręce zaciśniete a w glowie jedna wielka burza i milion myśli. Unikam takich miejsc i nie zyje mi się z tym dobrze, bo teraz kiedy mam dostac urlop nie moge zaplanowac sobie wakacji z rodziną bo wiem, ze zamiast wypocząć, prędzej zjadę na zawał. Druga sprawa z którą mam rowniez ogromny problem to bardzo intensywne mysli o swojej smierci, w prawie kazdym etapie dnia o tym myślę, oczywiscie towarzyszy temu ogromny lęk. Czasem mam wrazenie ze serce przestaje mi bic , lub pluca odmawiaja wspolpracy i umieram , wtedy pojawia się panika, nienaturalne zachowanie. Szczerze - nie myslalem nigdy, ze lęk moze być tak silny. Nasila się to coraz bardziej. Przy atakach paniki i tego ogromnego lęku, czasem czuje ze moje ciało jest mi obce, zadaję sobie pytania dosyć dziwne bo np: dlaczego akurat czlowiek wyglada tak a nie inaczej, dlaczego tu jestem, dlaczego w moim ciele jestem ja a nie ktos inny... Po prostu mam już dosyć. Nie raz myslalem, zeby sobie ulżyć i skończyc z tym wszystkim, ale nie jestem na tyle odważny by odebrac sobie zycie i nie mam sumienia zeby odejsc od żony i syna. Jak Wy to wszystko widzicie ? Czy ktoś ma dla mnie diagnoze? A raczej pytam tutaj eksperta lub osoby obeznane w podobnych tematach. Pozdrawiam, Dawid - 28 lat

[Gość Horacy]

Cześć Dawid. Jestem w Twoim wieku i mam identycznie jak Ty. To na co cierpimy to chyba najprawdopodobniej fobia społeczna. Chociaż jest wiele chorób z podobnymi syndromami.
Chodząc po centrach handlowych, marketach, a często nawet po prostu idąc ulicą czuje duży lęk i zalewa mnie pot. Rozmyślam często nad tym co mogą myśleć o mnie inni, zadręczam się ciągle na zapas, np. czy za 2 miesiące będę miał za co żyć i tysiące innych udręk.

Jeśli chodzi o mnie to wychowywałem się i dorastałem w rodzinie z ojcem tyranem. Strach i lęk przed nim odczuwałem ciągle i ciągle przez wiele lat. Nigdzie nie znajdywałem wsparcia bo cała rodzina chowała głowy w piasek. Aktualnie już od lat na całe szczęście z ojcem nie mam kontaktu i jestem na swoim. Zastanawiam się czy te wcześniejsze lata permanentnego stresu i ciągłe poczucie wielkiego żalu (do losu i rodziny) nie powodują w jakimś sensie mojego obecnego nieszczęścia.

Napisz Dawid jak możesz potem relacje z wizyty u psychiatry. Może jeśli to będzie pomocne to też się wybiorę.
Tymczasem trzymaj się i pozdrawiam.

[Gość Dawid2828]

Napisze napewno jak tylko wrócę z wizyty i dam znać :)

[Gość Bubuu]

Nie wiem,czemu ludzie lubią się tak okropnie męczyć i doprowadzić się do stanu krytycznego. To oczywiste, że masz nerwice lękowa i fobie społeczną. To się leczy farmakologicznie i terapią jednocześnie. Powodzenia.

[Gość Horacy]

I jak Dawid? Byłeś już u psychiatry?

[Gość metodagayalama]

zobacz -

- nagrałem dla Ciebie

[Gość Dawid2828]

Horacy tak byłem wczoraj. Psychiatra stwierdził że mam lękowe napady agorafobiczne, przepisał mi lek Paxtin i dał skierowanie do psychologa na spotkanie (ew. Psychoterapię). Zobaczymy co z tego wyniknie bo mam już dosyć tych meczarni

[mgr Kamila Krocz]

Według mnie ma Pan klasyczne objawy nerwicy, o czym świadczy osiowy objaw - wszechobecny lęk i obawy o własne zdrowie/życie. Farmakoterapia jest ważna, ale w perspektywie postawionej diagnozy niezbędne będzie podjęcie psychoterapii pod okiem dobrego psychoterapeuty. Pozdrawiam i powodzenia!

[Gość mgr Izabela Krzywicka]

Witam, ma Pan typowe objawy nerwicy .. Przyjmowanie środków farmakologicznych ma  oczywiście sens jednak podjęcie psychoterapii pomoże Panu w uporaniu się z lękami dnia codziennego na innym poziomie, bardziej świadomym .. 

Życzę dużo zdrowia i poprawy samopoczucia 

https://izabelakrzywicka.dk/terapia-2/

[Gość Ritka]

Klasyczna nerwica lękowa. Proszę odwiedzić forum zaburzeni.pl i na początek przeczytać historię Viktor. Proszę też oglądnąć filmy o tym zaburzeniu autorstwa divovic ale te pierwsze. To wszystko Tobie wyjaśni. Teraz pewnie jesteś przerażony bo spotyka ciebie coś czego nigdy nie doświadczyłeś. Objawy zaburzeń lękowych są tak przytłaczające i nieprawdopodobne. Ale to wszystko jest w naszych głowach. Najważniejsze to dowiedzieć się jak najwięcej o tym co nas trapi.....bo tak to nakręcamy swój lęk do granic możliwości. Jestem pewna, że przez dłuższy czas żyłeś w stresie, może na zbyt wysokich obrotach i martwiłeś się tyko o innych a nie o siebie.... i układ nerwowy się zbuntował. To jest jego reakcja obronna.  Jesteś zdrowy a to co Ciebie spotkało to zaburzenie. Musisz zadbać o siebie. Musisz zmienić swoje funkcjonowanie na bardziej przyjazne swojej osobie.

Ja przeszłam takie piekło bo bardzo długo nie wiedziałam co mi jest. Byłam pewna, że jestem bardzo chora. Kiedy w końcu zrozumiałam i zaczęłam pomimo wszystko starać się w miarę normalnie żyć ..powoli objawy zaczęły ustępować. Czego i Tobie życzę. Jestem pewna, że Ci się uda. Daj sobie czas. Tyle czasu ile tyko potrzebuje Twoje ciało i umysł. 

pozdrawiam